وضعیت عقاب صحرایی غربی در ایران
وضعیت عقاب صحرایی غربی در ایران
Status of Western Steppe Eagle in Iran
Aquila nipalensis orientalis Cabanis, 1854
آرایه بندی (تاکسونومی)
در درون Aquila nipalensis به طور سنتی دو زیرگونه تشخیص داده شدهاند: زیرگونه A. n. nipalensis (از آلتای به سمت شرق) و A. n. orientalis (جنوب شرق اروپا تا قزاقستان). هر دو فرم مهاجر هستند. به هر حال، کلارک (Clark 2005) پیشنهاد کرد که این تنوع کلاینی است و Aquila nipalensis باید به عنوان گونه تک سنخی در نظر گرفته شود.
نامگذاری
نام فارسی این زیرگونه بر اساس نام انگلیسی و موقعیت پراکنش آن نسبت به زیرگونه شرقی (nipalensis) برگزیده شد.
لازم به یادآوری است که نام غربی با نام علمی به معنی شرقی همخوانی ندارد.
ویژگیها
--
پراکنش جهانی
منطقه جوجه آوری از جنوب شرق اروپا تا مرکز قزاقستان؛
منطقه غیر جوجه آوری در جنوب غرب آسیا و شرق آفریقا
وضعیت و جمعیت در ایران
فرمی که احتمال حضورش بیشتر است، زیرگونه orientalis است. فرم nipalensis در شرق قزاقستان تا شمال چین جوجهآوری نموده و در جنوب آسیا زمستانگذرانی دارد.
مهاجر عبوری گسترده و به نسبت معمول در کشور و مهاجر زمستانه نسبتا معمول در نواحی جنوبی خزر، خوزستان، مرکز فارس، سیستان و سواحل خلیج فارس.
Taxonomic notes
Within Aquila nipalensis, two subspecies were traditionally recognised: the nominotypical A. n. nipalensis Hodgson, 1833 (from Altai eastwards) and A. n. orientalis Cabanis, 1854 (SE Europe to Kazakhstan). Both forms are migratory. However, Clark (2005) suggested that the variation is clinal and that Aquila nipalensis should be treated as monotypic.
Global range
Breeding from [southeastern European Russia] to central Kazakhstan;
Non-breeding in southwestern Asia and eastern Africa
Status in Iran
The form most likely to be concerned is orientalis. The nominate form breeds from eastern Kazakhstan to northern China and winters in south Asia.
Fairly common and widespread passage migrant and winter visitor to south Caspian region, Khuzestan, central Fars, Sistan and Persian Gulf coast.
Museum specimens
There are several specimens in AMNH, FMNH and ZISP.
References
Not available.
-----
