وضعیت قرقاول خراسانی در ایران
وضعیت قرقاول خراسانی در ایران
Status of Prince of Wales's Pheasant in Iran
Phasianus colchicus principalis Sclater, PL, 1885
Syn: Phasianus principalis
نامگذاری
نام این زیرگونه بر اساس گستره پراکنش آن برگزیده شد.
ویژگیها
در جنس نر این زیرگونه، لکه پوستی قرمزرنگ بزرگتر و آویزان است. پرهای گلو به رنگ بنفش، پرهای سینه و شکم به میزان زیادی دارای پرهای سبزرنگ هستند، دو طرف سینه دارای خالهای بزرگ در زمینه نارنجی است، در جبه رنگ طلایی بیشتر و در دمگاه ته مایه رنگ سبز دیده می شود.
پراکنش جهانی
پراکنش جهانی این زیرگونه جنوب شرق ترکمنستان، شمال غرب افغانستان و شمال شرق ایران است.
وضعیت و جمعیت در ایران
در شمال شرق خراسان (Vaurie 1965) از سمت قوچان (Radde 1889) به سمت جنگلها و بیشهزارهای حاشیه دره هریرود نزدیک سرخس (Zarudny 1900, Kaboli et al. 2016) حضور مییابد. کیوانفر و همکاران (Kayvanfar et al. 2014) 35 نمونه را از پارک ملی تندوره و منطقه سرخس به دست آوردند. با توجه به رکوردهای بسیار اندک آن، در لیست پرندگان کمیاب ایران قرار دارد.
Global range
Southeastern Turkmenistan, northwestern Afghanistan
Status in Iran
Northeastern Khorasan (Vaurie 1965), east from Quchan (Radde 1889) to the riverine forests and thickets along the valley of the Hari Rud near Sarakhs (Zarudny 1900) (Kaboli et al. 2016). Kayvanfar et al. (2014) obtained 35 specimens from Tandoureh N.P. and the Sarakhs area.
Museum specimens
Some specimens in ZISP (from Hari Rud, where Zarudny 1900 mentioned “big numbers”) and Tbilisi Museum (from Lotf-Abad, where Radde stated “once common but much reduced by 1886 due to overshooting”).
References
Hüe & Etchécopar 1970- p 231,
Kaboli et al. 2016- p 177,
Kayvanfar et al. 2014,
Schüz 1959- p 58,
Vaurie 1965- p 316
-----
