وضعیت دارکوب سبز اوراسیایی در ایران
وضعیت دارکوب سبز اوراسیایی در ایران
Status of Eurasian Green Woodpecker in Iran
Picus viridis karelini Brandt, 1841
Type locality: Picus Karelini Brandt, 1841 from Astarabad [Gorgan]
آرایه بندی (تاکسونومی)
مولفین زیادی زیرگونه نمادین viridis را فرم واقع در شمال غرب ایران و سواحل خزر تا گلستان میدانند (برای مثال Witherby 1910- p 495, Vaurie 1965- p 688, Hüe & Etchécopar 1970- p 449, Kaboli et al. 2016- p 343) تعداد زیادی نمونه با برچسب viridis از آذربایجان، مازندران و گلستان در موزه تاریخ طبیعی شیکاگو و موزه ملی ایالات متحده وجود دارند. به هر حال پرندگانی که از جنوب شرق اروپا و از طریق ایران تا جنوب غرب ترکمنستان وجود دارند، اکنون به فرم karelini نسبت داده میشوند، از نظر دیکینسون و رمسن (Dickinson & Remsen 2013) معتبر هستند. زیرگونه نمادین viridis آن طور که اکنون شناخته میشود هرگز در ایران حضور نداشته است.
نامگذاری
نام این زیرگونه بر اساس نام انگلیسی و گستره پراکنش آن برگزیده شد.
ویژگیها
--
پراکنش جهانی
پراکنش جهانی این زیرگونه جنوب شرق ایران است.
وضعیت و جمعیت در ایران
این فرم در جنگلهای کلیبر و هیرکانی به سمت شرق تا گلستان حضور دارد (Kaboli et al. 2016, C.S. Roselaar, unpubl. data). نویسندگان پیشین مانند واری (Vaurie 1965) و هیو و اچکوپار (Hüe & Etchécopar 1970) این فرم را با فرم P. v. viridis ادغام کردند.
Taxonomic notes
Many authors list nominate viridis as the form occurring in northwestern Iran and the south Caspian region east to Golestan (e.g. Witherby 1910- p 495, Vaurie 1965- p 688, Hüe & Etchécopar 1970- p 449, Kaboli et al. 2016- p 343), and there are many specimens labelled viridis from Azarbaijan, Mazandaran and Golestan in FMNH and USNM. However, the birds occurring from southeastern Europe through northern Iran to southwestern Turkmenistan are now assigned to the form karelini, which is considered to be valid by Dickinson & Remsen (2013). Nominate viridis, as now recognized, has never occurred in Iran.
Global range
Southeastern Europe to southwestern Turkmenistan
Status in Iran
The form occurring in the Kalibar Mountains in northwestern Iran and the south Caspian region east to Golestan (Kaboli et al. 2016, C.S. Roselaar, unpubl. data). Many earlier authors, including Vaurie (1965) and Hüe & Etchécopar (1970) included this form within nominate P. v. viridis.
Museum specimens
Many specimens in BMNH, FMNH, NHMTashkent, USNM, ZISP, ZMB and ZMUK.
References
Brandt 1841,
Buxton 1921- p 871,
Dementyev 1948- p 183,
Heinrich 1928- p 283,
Hüe & Etchécopar 1970- p 449,
Paludan 1940- p 49,
Roselaar 1995,
Schüz 1957b- p 24,
Schüz 1959- p 87,
Shestoperov 1927- p 375,
Stresemann 1928- p 395,
Vaurie 1959a- p 2-4,
Vaurie 1965- p 688,
Witherby 1910- p 495,
Zarudny 1911- p 209,
Zarudny [Zarudnyj] & Bil’kevich 1913a- p 21
-----
