وضعیت گیلانشاه بزرگ اروپایی در ایران
وضعیت گیلانشاه بزرگ اروپایی در ایران
Status of European Curlew in Iran
Numenius arquata arquata (Linnaeus, 1758)
آرایه بندی (تاکسونومی)
براساس نظر واری (Vaurie 1965)، پرندگانی که در ناحیه جنوب خزر و نیز از خلیج فارس به سمت شرق تا هند و در جنوب تا شرق آفریقا به طور عمدهای بینابین زیرگونه arquata و orientalis هستند و نمیتوان با قطعیت زیرگونه آنها را مشخص نمود. رکوردهای فراوان از زیرگونه arquata در ایران احتمالا به این فرمهای بینابین تعلق داشته که بنا به نظر واری (Vaurie 1965) بهتر است تحت عنوان orientalis طبقه بندی شود (Delany et al. 2009). به صورت جایگزین، ممکن است آنها به فرم suschkini تعلق داشته باشند که در بسیاری از ویژگیها میتواند بینابین زیرگونههای arquata و orientalis باشند (Engelmoer & Roselaar 1998). این فرم، که از استپها تا جنوب منطقه اورال و در قزاقستان جوجهآوری نموده و به نظر میرسد که در جنوب غرب آسیا و آفریقا زمستانگذرانی دارند، اگرچه حضور آن در ایران را با قطعیت نمیتوان بیان کرد.
نامگذاری
نام فارسی این زیرگونه بر اساس گستره پراکنش آن برگزیده شد.
ویژگیها
--
پراکنش جهانی
منطقه جوجه آوری در غرب، شمال و مرکز اروپا تا اورال؛
منطقه غیر جوجه آوری در عمدتا در غرب و جنوب اروپا و شمال غرب آفریقا و با جمعیتهای کوچکتر به سمت شرق تا خلیج فارس است.
وضعیت و جمعیت در ایران
براساس نظر هیو و اچکوپار (Hüe & Etchécopar 1970) این فرم در خلیج فارس زمستانگذرانی دارد (Hüe & Etchécopar 1970, Vaurie 1965).
Taxonomic notes
According to Vaurie (1965), the birds occurring in the south Caspian region and from the Persian Gulf eastwards to India and south to Eastern Africa appear to be chiefly intermediate between nominate arquata and orientalis, and cannot be identified with certainty to subspecies. Many records of nominate arquata in Iran probably refer to these intermediates which, according to Vaurie (1965), are perhaps best assigned to orientalis (Delany et al. 2009) Alternatively, they may refer to birds belonging to the form suschkini, which in several characteristics can be intermediate between arquata and orientalis (Engelmoer & Roselaar 1998). This form, which breeds on the steppes to the south of the Urals and in Kazakhstan and is thought to winter in Southwest Asia and Africa has not yet been identified with certainty in Iran.
Global range
Breeding in western, northern and central Europe [east to Urals];
Non-breeding mainly in western and southern Europe [and northwestern Africa, with smaller numbers east to Persian Gulf]
Status in Iran
According to Hüe & Etchécopar (1970), this form winters in the Persian Gulf (Hüe & Etchécopar 1970, Vaurie 1965).
Museum specimens
There are specimens in FMNH, ZISP and ZMUK.
References
Delany et al. 2009,
Engelmoer & Roselaar 1998,
Hüe & Etchécopar 1970- p 291,
Løppenthin 1951- p 608,
Vaurie 1965- p 423
-----
