کمیته ثبت پرندگان ایران Iran Bird Records Committee

گردآوری، ساماندهی و انتشار ثبت گونه های جدید و پرندگان کمیاب ایران To collate, ratify and publish bird records on Iranian rarities

کمیته ثبت پرندگان ایران Iran Bird Records Committee

گردآوری، ساماندهی و انتشار ثبت گونه های جدید و پرندگان کمیاب ایران To collate, ratify and publish bird records on Iranian rarities

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

وضعیت کاکایی سیبری در ایران

دوشنبه, ۲۵ آذر ۱۳۹۸، ۰۱:۰۱ ب.ظ

وضعیت کاکایی {پشت سیاه} سیبری در ایران

Status of Heuglin’s Gull (Siberian Gull) in Iran

Larus fuscus heuglini Bree, 1876

 

آرایه بندی (تاکسونومی)

تی.آی.اف. زیرگونه L. f. heuglini را به عنوان یک گونه مجزا می­شناسد. آی.او.سی. و کلمنتس به عنوان زیرگونه کاکایی پشت­سیاه کوچک و انجمن بین­المللی پرندگان به عنوان زیرگونه­ای از کاکایی نقره­ای (L. argentatus). بی.تی.دبلیو.جی. فرم­های intermedius ، graellsii ، heuglini ، taimyrensis ، barabensis ، را برای کاکایی پشت­سیاه شامل کرده است.

 

نامگذاری

نام انگلیسی این تاکسون، از گذشته کاکایی سیبری بود و این نام به راحتی می­تواند به کار برده شود. اگر بخواهیم از نام دیگر استفاده کنیم، بر اساس قواعد نامگذاری کمیته ثبت پرندگان ایران، واژه هیوگلین می توانست استفاده شود اما به نظر می رسد که استفاده از آن کمی دشوار باشد. با توجه به دانش اندک در مورد این زیرگونه در ایران در لیست پرندگان مهم قرار دارد.

 

ویژگیها

دارای یک لکه قرمز در زیر منقار و چشمان نسبتا روشن (در تابستان روشنتر) است و خالهای تیره در پشت سر و گردن دارد. رنگ پشت خاکستری نسبتا تیره است.

 

پراکنش جهانی

منطقه جوجه آوری ازشمال روسیه تا شمال مرکزی سیبری؛

منطقه غیر جوجه آوری از شرق آفریقا تا خاورمیانه و شمال غرب هند است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

زیرگونه کاکایی {پشت سیاه} سیبری (L. f. heuglini شامل taimyrensis) مهاجر زمستانه به نسبت معمول در سواحل جنوب ایران از حوالی بوشهر به سمت شرق و مهاجر عبوری به نسبت معمول در ناحیه جنوبی خزر اما در زمستان کمیاب است (Løppenthin 1951, Scott 2007). لوپنتین (Løppenthin 1951) اظهار داشته که این تاکسون در بخش­های داخلی خلیج فارس از بوشهر تا تنگه هرمز به صورت بسیار معمولی حضور می­یابد. این زیرگونه به صورت معمول در سواحل خلیج فارس و دریای عمان در زمستان­ها دیده می­شود. برای جزییات بیشتر به Scott (2007) رجوع کنید. با توجه به دانش اندک در مورد این زیرگونه در ایران، در لیست پرندگان مهم قرار دارد.

 

Taxonomic notes

TiF recognised L. f. heuglini as a species, IOC and Clements as a subspecies of L. fuscus and BirdLife as a subspecies of L. argentatus. The BTWG included intermedius, graellsii, heuglini, taimyrensis and barabensis in L. fuscus.

 

Global range

Breeding from northern Russia east to north-central Siberia;

Non-breeding from eastern Africa through the Middle East to northwestern India

 

Status

Heuglin’s Gull L. f. heuglini (including taimyrensis) is a fairly common winter visitor to the south coast of Iran from the region of Bushehr eastwards, and a fairly common passage migrant in the south Caspian region, but was very scarce in winter (Løppenthin 1951, Scott 2007). Løppenthin (1951) stated it was a very common bird in the inner part of the Persian Gulf, from Bushehr to the Strait of Hormoz. Taxon heuglini is common in the Persian Gulf and Oman Sea coasts in winter. See Scott (2007) for further details.

 

References

Hüe & Etchécopar 1970- p 339,

Løppenthin 1951- p 609,

Porter & Aspinall 2010,

Scott 2007,

Scott & Adhami 2006,

Vaurie 1965- p 468

-----

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۸/۰۹/۲۵
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی