وضعیت لک لک سفید آسیایی در ایران
وضعیت لک لک سفید آسیایی در ایران
Status of Asian (Eastern) White Stork in Iran
Ciconia ciconia asiatica Severtzov, 1873
Syn: Ciconia azreth Sev.
نامگذاری
نام فارسی این زیرگونه از بین دو نام شرقی و آسیایی، نام آسیایی به علت نزدیکتر بودن معنی آن به محدوده پراکنش این زیرگونه، برگزیده شد.
ویژگیها
این زیرگونه بزرگتر از زیرگونه نمادین C. c. ciconia است و از لحاظ اندازه جثه و منقار برجسته است (طول بال به طور متوسط 610 میلیمتر نسبت به 580 میلیمتر، طول منقار 215 نسبت به 189 میلیمتر و ارتفاع منقار 36.9 نسبت به 33.6 میلیمتر).
پراکنش جهانی
از لحاظ پراکنش جهانی، این زیرگونه در آسیای میانه جوجه آوری و
در کشورهای ایران و هند زمستانگذرانی دارد.
وضعیت و جمعیت در ایران
زارودنی (Zarudny 1900, 1901, 1903) اطلاعاتی از این تاکسون را ارائه کرده و آن را به عنوان جوجهآور کمیاب در نیزارهای سیستان در ژوئن 1896 و نیز در می 1898 (بدون شواهدی دال بر جوجهآوری) گزارش میکند. رکورد یک لکلک سفید در آوریل 1970 و 1972 نزدیک زاهدان به نظر میرسد که متعلق به همین زیرگونه بوده است (D.A. Scott, unpubl. data). با توجه به تعداد رکورد اندک، این زیرگونه در لیست پرندگان کمیاب ایران قرار دارد.
Global range
Breeding in central Asia;
Non-breeding in Iran and India
Status in Iran
Zarudny (1900, 1901, 1903) gives some information on Ciconia azreth and lists it as a rare breeder in the Sistan marshes in Jun 1896 and as present but with no proof of breeding in May 1898n. Single White Storks recorded in April 1970 and April 1972 near Zahedan, Sistan & Baluchestan, could well have been asiatica (D.A. Scott, unpubl. data).
Museum specimens
Not available.
References
Schüz (1959- p 49),
Zarudny 1903- p 102,
Zarudny 1911- p 198
-----
