وضعیت پاشلک تک زی آسیای میانه در ایران
وضعیت پاشلک تک زی آسیای میانه در ایران
Status of Central Asian Solitary Snipe in Iran
Gallinago solitaria solitaria Hodgson, 1831
نامگذاری
نام فارسی این زیرگونه بر اساس گستره پراکنش آن برگزیده شد.
ویژگیها
--
پراکنش جهانی
منطقه جوجه آوری در مرکز آسیا؛
منطقه غیر جوجه آوری به سمت جنوب تا جنوب آسیا است.
وضعیت و جمعیت در ایران
تنها حضور این فرم در ایران محتمل است. فرم دیگر (japonica) از شمال شرق چین تا شبه جزیره کامچاتکا جوجهآوری کرده و زمستانها را در کره، ژاپن و شرق چین سپری میکند.
وضعیت نامشخص، احتمالا مهاجر زمستانه کمیاب؛ چند بار در زمان مهاجرت و نیز زمستان در شرق ایران توسط زارودنی ثبت شده است (Rosleaar & Aliabadian 2009) اما از سال 1903 میلادی تنها دو گزارش موجود است: یک پرنده در نزدیکی مشهد در 25 نوامبر 1956 مورد اصابت گلوله قرار گرفت و یک پرنده نیز توسط کوروس ربیعی در کوههای البرز واقع در مازندران در اوایل ژانویه 2013 عکاسی شد.
Global range
Breeding in central Asia;
Non-breeding south to southern Asia
Status in Iran
The nominate form is the only form likely to occur in Iran. Another form, japonica, breeds from northeastern China to Kamchatka Peninsula and winters south to Korea, Japan and eastern China.
Uncertain; probably a rare winter visitor and passage migrant. Recorded on migration and in winter in eastern Iran on a number of occasions by Zarudny (Rosleaar & Aliabadian 2009), but there have been only two reports since 1903: a bird shot near Mashad, Khorasan, on 25 November 1956 (per S Jervis Read), and a bird photographed by Koros Rabiee in the Alborz Mountains in Mazandaran in early January 2013 (per Abbas Ashoori).
Museum specimens
A few from Khorasan, Semnan, Golestan and Sistan in NMHTashkent and ZISP, all taken in October.
References
Hüe & Etchécopar 1970- p 286,
Schüz 1959- p 68,
Vaurie 1965- p 434
-----
