یادداشتی دربارۀ نام فارسی ابیا
یادداشتی دربارۀ نام فارسی ابیا
Persian name of Woodcock
یکی از نام‌های فارسی پرندگان ایران، «ابیا» است.
این نام، از ریشۀ یک نام طبری (مازندرانی) است که در بهشهر به همین شکل آوایی «ابیا» (Abiyâ) گفته می‌شود و در مناطق بابل و فریدونکنار با نام‌های «اَیا» (Ayâ) و «اَیّا» (Ayyâ) خوانده می‌شود.
نام ابیا، نخست در در کتاب جرویس رید، برای این پرنده به کار رفت. سپس این نام در کتاب پرندگان ایران (اسکات و دیگران، 1354) و دیگر کتاب‌های پرنده‌شناسی ایران، به کار رفت که در نام انگلیسی آنها واژۀ Woodcock وجود دارد. ابیاها دارای پاهای کوتاه ولی نوکِ دراز هستند.
در جهان، هشت گونه ابیا وجود دارد که دو گونه مهم آن ابیای اوراسیایی (Scolopax rusticola) و ابیای آمریکایی (Scolopax minor) هستند. شش گونۀ دیگر بوم‌زاد جنوب شرق آسیا هستند. همچنین سنگوارۀ پنج گونۀ منقرض‌شده از ابیاها نیز در جهان یافت شده است.
در ایران، تنها یک گونه در میان گونه‌های پرندگان ایران دیده می‌شود که در زیر آمده است:
ابیا (یا ابیای اوراسیایی) Eurasian Woodcock
*****
