کمیته ثبت پرندگان ایران Iran Bird Records Committee

گردآوری، ساماندهی و انتشار ثبت گونه های جدید و پرندگان کمیاب ایران To collate, ratify and publish bird records on Iranian rarities

کمیته ثبت پرندگان ایران Iran Bird Records Committee

گردآوری، ساماندهی و انتشار ثبت گونه های جدید و پرندگان کمیاب ایران To collate, ratify and publish bird records on Iranian rarities

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

وضعیت ترمتای معمولی سیبری در ایران

Status of Siberian Merlin in Iran

Falco columbarius insignis (Clark, AH, 1907)

 

نامگذاری

نام این زیرگونه با توجه به گستره پراکنش آن تعیین شده است.

 

ویژگیها

---

 

پراکنش جهانی

جوجه آوری در شمال مرکزی سیبری؛

منطقه غیر جوجه آوری در شمال شرق آفریقا و جنوب و شرق آسیا

 

وضعیت و جمعیت در ایران

در شمال ایران و گاه تا جنوب تا مناطق شمالی بلوچستان زمستان­گذرانی دارد (Vaurie 1965). یک نمونه از تخت شاه مربوط به مارس 1904 در موزه انجمن تاریخ طبیعی بمبئی نگهداری می شود.

 

Global range

Breeding in north-central Siberia;

Non-breeding in northeastern Africa, southern and eastern Asia

 

Status in Iran

Found wintering in northern Iran and occasionally south to northern Baluchestan (Vaurie 1965).

 

Museum specimens

A specimen taken in Takht-e Shah, Iran in March 1904 is in BNHS.

 

References

Baker 1919- p 127,

Hüe & Etchécopar 1970- p 201,

Vaurie 1965- p 229

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ دی ۹۸ ، ۱۶:۲۴
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت ترمتای معمولی اروپایی در ایران

Status of European Merlin in Iran

Falco columbarius aesalon Tunstall, 1771

Syn: Falco æsalon Tunstall., Falco columbarius regulus Pall.

 

نامگذاری

نام این زیرگونه با توجه به گستره پراکنش آن تعیین شده است.

 

ویژگیها

---

 

پراکنش جهانی

منطقه جوجه آوری در اروپا و شمال غرب سیبری؛

منطقه غیر جوجه آوری در شمال آفریقا

 

وضعیت و جمعیت در ایران

در شمال ایران زمستان­گذرانی دارد (Vaurie 1965- p 228, Hüe & Etchécopar 1970- p 201). میزون (Missone 1953- p 116) این تاکسون را از تیرتاش در بهشهر ثبت کرده است.

 

Global range

Breeding in Europe and northwestern Siberia;

Non-breeding to North Africa

 

Status in Iran

Found wintering in northern Iran (Vaurie 1965- p 228, Hüe & Etchécopar 1970- p 201). Missone (1953- p 116) recorded it at Tir-Tash, Behshahr.

 

Museum specimens

: There is a specimen from Fariman (Khorasan) in AMNH. Note that several other specimens in NHMTashkent and ZISP have not been identified to subspecies.

 

References

Hüe & Etchécopar 1970- p 201,

Missone 1953- p 116,

Vaurie 1965- p 228

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ دی ۹۸ ، ۱۶:۱۳
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت شبگرد ایرانوتورانی در ایران

Status of Iran-Turan Nightjar in Iran

Caprimulgus europaeus unwini Hume, 1871

Syn: Caprimulgus europaeus severzowi Zarudny, 1907

Type locality: Caprimulgus europaeus severzowi Zarudny, 1907: Podagi, Razeh (near Tabas) and Rud-e Bampur (Khorasan and Baluchestan).

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس گستره پراکنش آن برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

منطقه جوجه آوری در عراق و ایران تا ترکمنستان و ازبکستان؛

منطقه غیر جوجه آوری در آفریقا به سمت جنوب تا صحرای آفریقا است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این فرم در سراسر ایران به جز در نواحی شمال غرب meridionalis جوجه­آوری دارد. براساس نظر واری (Vaurie 1965) جمعیت­های موجود در ناحیه جنوبی خزر تشابهاتی نیز با فرم meridionalis دارند.

 

Global range

Breeding in Iraq and Iran to Turkmenistan and Uzbekistan;

[Non-breeding in Africa south of the Sahara

 

Status in Iran

This form breeds throughout Iran except in the northwest, where it is replaced by meridionalis. According to Vaurie (1965), populations in the south Caspian region show some tendency toward meridionalis.

 

Museum specimens

There are many specimens in AMNH, BMNH, FMNH, KBIN, MMUM, MNHN, NHM, NHMTashkent, ROM, UMMZ, ZISP and ZMUK.

 

References

Desfayes & Praz 1978- p 23,

Érard & Etchécopar 1970- p 58,

Heinrich 1928- p 307,

Heinrich 1928- p 307,

Hüe & Etchécopar 1970- p 425,

Paludan 1938- p 622,

Porter & Aspinall 2010,

Stresemann 1928- p 393,

Vaurie 1960b- p 8,

Vaurie 1965- p 641,

Witherby 1903- p 556,

Zarudny 1903- p 182,

Zarudny [Sarudny] 1907b- p 166,

Zarudny 1911- p 211

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ دی ۹۸ ، ۱۵:۰۰
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت شبگرد معمولی جنوب اروپایی در ایران

Status of Southern European Nightjar in Iran

Caprimulgus europaeus meridionalis Hartert, 1896

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس گستره پراکنش برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

منطقه جوجه آوری در جنوب اروپا و شمال آفریقا تا قفقاز و شمال غرب ایران؛

منطقه غیر جوجه آوری در آفریقا به سمت جنوب تا صحرای آفریقا است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این فرم در شمال غرب ایران حضور می­یابد (Roselaar 1995) علاوه بر این، دو گزارش از استان گلستان نیز موجود است (Paludan 1940, Zarudny & Bil’kevich (1913b)).

 

Global range

Breeding in southern Europe and northern Africa to the Caucasus and northwestern Iran;

[Non-breeding in Africa south of the Sahara]

 

Status in Iran

This form is known to occur in northwestern Iran (Roselaar 1995). There are also two reports from Golestan (Paludan 1940, Zarudny & Bil’kevich (1913b)).

 

Museum specimens

There are several specimens in FMNH, UMMZ, ZISP and ZMUK.

 

References

Paludan 1940- p 48,

Roselaar 1995,

Zarudny [Zarudnyj] & Bil’kevich 1913a- p 20

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ دی ۹۸ ، ۱۴:۲۱
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت شبگرد معمولی شمال اروپایی در ایران

Status of Northern European Nightjar in Iran

Caprimulgus europaeus europaeus Linnaeus, 1758

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس گستره پراکنش برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

منطقه جوجه آوری در مرکز و شمال اروپا تا مرکز، شمال و جنوب مرکزی سیبری؛

منطقه غیر جوجه آوری در آفریقا به سمت جنوب تا صحرای آفریقا است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

مهاجرت این زیرگونه از طریق ایران شناخته شده است (Vaurie 1965). رکوردهایی از گیلان، مازندران و گلستان موجود است (Schüz 1959, Stresemann 1928, Dementyev 1948).

 

Global range

Breeding in central and northern Europe to central, northern and south-central Siberia;

[Non-breeding in Africa south of the Sahara]

 

Status in Iran

Known to migrate through Iran (Vaurie 1965). There are records from Gilan (Schüz 1959), Mazandaran (Stresemann 1928) and Golestan (Dementyev 1948).

 

Museum specimens

There are several specimens in ZISP and ZMB.

 

References

Dementyev 1948- p 183,

Hüe & Etchécopar 1970- p 424,

Schüz 1959- p 84,

Stresemann 1928- p 393,

Vaurie 1965- p 639

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ دی ۹۸ ، ۱۴:۱۶
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت یلوه نوک سبز شرقی در ایران

Status of Eastern Baillon’s Crake in Iran

Porzana pusilla pusilla (Pallas, 1776)

Syn: Porzana bailloni Vieill., Porzana auricularis

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس گستره و موقعیت پراکنش آن نسبت به زیرگونه غربی (intermedia) برگزیده شد. بقیه زیرگونه ها دارای گستره پراکنش کوچکی در آسیا و اقیانوسیه هستند.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

در مرکز و شرق آسیا، جنوب و جنوب شرق آسیا حضور دارد.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

احتمالا این زیرگونه تنها به صورت مهاجر عبوری در ایران است و از شرق و جنوب غرب ایران هم ثبت شده است (Vaurie 1965).

 

Global range

Central and eastern Asia, southern and southeastern Asia

 

Status in Iran

Possibly only a passage migrant in Iran, recorded from eastern and southwestern Iran (Vaurie 1965).

 

Museum specimens

There is one specimen from Genaveh (Bushehr) in BNHS, another from Borujerd (Lorestan) in FMNH and several from Khorasan and Sistan in ZISP. Schüz (1959) mentions a specimen taken from Lenkoran, beyond the northwestern border of Iran.

 

References

Capito 1931- p 933,

Hüe & Etchécopar 1970- p 243,

Roselaar 1995,

Schüz 1959- p 62,

Vaurie 1965- p 349

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ دی ۹۸ ، ۱۴:۰۸
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت یلوه نوک سبز غربی در ایران

Status of Western Baillon’s Crake in Iran

Porzana pusilla intermedia (Hermann, 1804)

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس جهت پراکنش برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

منطقه جوجه آوری در اروپا و شمال آفریقا تا آسیای صغیر؛

منطقه غیر جوجه آوری در شمال آفریقا است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این فرم احتمالا در تالاب­های مرکزی فارس، که دو نمونه به دست آمده است، جوجه­آوری دارد. علاوه بر این در زمان مهاجرت در نقاط دیگری نیز دیده شده است (Diesselhorst 1962, Vaurie 1965).

 

Global range

Breeding in Europe and northern Africa to Asia Minor; non-breeding in northern Africa

 

Status in Iran

This is presumably the form that breeds in wetlands in central Fars, as two specimens have been taken there. Also recorded on migration at other localities (Diesselhorst 1962, Vaurie 1965).

 

Museum specimens

There are specimens from Band-e Amir and Neiriz (Fars) and Iranshahr (Sistan & Baluchestan) in FMNH and ZSM.

 

References

Diesselhorst 1962- p 3,

Hüe & Etchécopar 1970- p 242,

Vaurie 1965- p 349

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ دی ۹۸ ، ۱۳:۵۹
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت یلوه آبی شرقی در ایران

Status of Eastern Water Rail in Iran

Rallus aquaticus korejewi Zarudny, 1905

Syn: Rallus aquaticus arjanicus Koelz, 1954

Type locality: Semirechia, Bukhara, Tejen and Murghab basins in Transcaspica, and eastern Iran; Type locality of R. a. arjanicus Koelz, 1954, Dasht-e Arjan, 30 km east of Kazerun, Fars

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس موقعیت پراکنش آن برگزیده شد. به جز زیرگونه منقرض شده (hibernanus)، زیرگونه دیگر (aquaticus) در موقعیت غربی پراکنش این زیرگونه قرار دارد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

منطقه جوجه آوری از دریای آرال و در ایران تا شمال غرب چین و کشمیر؛

منطقه غیر جوجه آوری به سمت جنوب تا هند و جنوب چین است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این زیرگونه در شرق و جنوب ایران، در زاگرس از لرستان تا کرمان حضور می­یابد (Vaurie 1965).

 

Global range

Breeding from the Aral Sea and in Iran to northwestern China and Kashmir;

Non-breeding south to India and southern China

 

Status in Iran

Eastern and southern Iran, in the Zagros from Lorestan to Kerman (Vaurie 1965).

 

Museum specimens

There are several specimens in AMNH, BMNH, BNHS, FMNH, UMMZ, ZISP and ZSM.

 

References

Buxton 1921- p 880,

Capito 1931- p 933,

Diesselhorst 1962- p 3,

Hüe & Etchécopar 1970- p 240,

Koelz 1954- p 31,

Paludan 1938- p 636,

Vaurie 1965- p 345,

Zarudny [Sarudny] 1905c- p 209,

Zarudny 1911- p 203

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ دی ۹۸ ، ۱۳:۲۳
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت یلوه آبی غربی در ایران

Status of Western Water Rail in Iran

Rallus aquaticus aquaticus Linnaeus, 1758

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس موقعیت پراکنش آن برگزیده شد. به جز زیرگونه منقرض شده (hibernanus)، زیرگونه دیگر (korejewi) در موقعیت شرقی پراکنش این زیرگونه قرار دارد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

اروپا، شمال آفریقا و غرب آسیا

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این زیرگونه در شمال ایران حضور می­یابد (Vaurie 1965).

 

Global range

Europe, northern Africa, western Asia

 

Status in Iran

Northern Iran (Vaurie 1965).

 

Museum specimens

There are specimens from Sistan in AMNH, Shar-Abad (Khorasan) and Karaj (Tehran) in FMNH and UMMZ, and from Gilan in SMNS.

 

References

Hüe & Etchécopar 1970- p 239,

Roselaar 1995,

Schüz 1959- p 61,

Vaurie 1965- p 344

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ دی ۹۸ ، ۰۸:۲۸
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت درنای معمولی آسیایی در ایران

Status of Asian Common Crane in Iran

Grus grus lilfordi Sharpe, 1894

 

آرایه بندی (تاکسونومی)

اخیرا گزارش شد که زیرگونه توصیف شده سوم، Grus g. archibaldi ، در نزدیکی ایران در جنوب غرب ارمنستان حضور دارند (Rhanaghad & Ebrahimi 2007, Haase & Ilyashenko 2013). فرم archibaldiاز یک نمونه نر تاکسیدرمی شده درنا و مشاهده دو جفت درنای وحشی در ارمنستان توصیف شده است.

در مقایسه با دو فرم شناخته شده درنای اوراسیا، archibaldi فاقد لکه قرمز در پشت سر است؛ در عوض، پوست سیاه روی دندانه منقار با پرهای شبیه مو که از پایه منقار تا نوک سر کشیده شده به میزان کمی وجود دارد.

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس گستره پراکنش آن برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

منطقه جوجه آوری از ترکیه به سمت جنوب غرب آسیا تا شرق مرکزی آسیا؛

منطقه غیر جوجه آوری تا شمال شرق آفریقا و جنوب آسیا است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

پرندگان جوجه­آور در شمال غرب ایران، پرندگان زمستان­گذران در شمال شرق خراسان، فارس و سیستان و پرندگانی که به صورت مهاجر عبوری در جنوب شرق خزر حضور می­یابند تصور می­شود که به فرم lilfordi تعلق دارند (Hüe & Etchécopar 1970, Vaurie 1965).

 

Global range

Turkey through southwest Asia to east-central Asia;

Non-breeding to northeastern Africa and southern Asia

 

Status in Iran

The birds breeding in northwestern Iran, the birds wintering in northeastern Khorasan, Fars and Sistan, and the birds occurring on passage in the southeast Caspian are believed to be lilfordi (Hüe & Etchécopar 1970, Vaurie 1965).

 

Museum specimens

There are specimens in AMNH and FMNH.

 

References

Hüe & Etchécopar 1970- p 235,

Roselaar 1995- List of non-passerines,

Vaurie 1965- p 331

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ دی ۹۸ ، ۰۸:۳۲
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت درنای معمولی اروپایی در ایران

Status of European Common Crane in Iran

Grus grus grus (Linnaeus, 1758)

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس گستره پراکنش آن برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

منطقه جوجه آوری در شمال، مرکز و شرق اروپا تا کوههای اورال؛

منطقه غیر جوجه آوری در جنوب اروپا و شمال آفریقا است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

بر اساس واری (1965)، این فرم در جنوب غرب ایران زمستان­گذرانی می­کند (Vaurie 1965).

 

Global range

Breeding in central, northern and eastern Europe to the Ural Mountains;

Non-breeding to southern Europe and northern Africa

 

Status in Iran

According to Vaurie (1965), this is the form wintering in southwestern Iran.

 

Museum specimens

Not available.

 

References

Hüe & Etchécopar 1970- p 235,

Vaurie 1965- p 330

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ دی ۹۸ ، ۰۸:۲۰
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت قمری خانگی جنوب آسیا در ایران

Status of South Asian Laughing Dove in Iran

Spilopelia (Clements: Streptopelia) senegalensis cambayensis (Gmelin, JF, 1789)

Syn: Turtur cambayensis (Gm.), Peristera cambayensis, Streptopelia senegalensis kirmanensis Koelz, 1950

Type locality: synonym S. s. kirmanensis Koelz, 1950 from Kerman

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس گستره پراکنش آن برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

از شرق شبه جزیره عربستان تا شرق ایران به سمت هند و بنگلادش حضور دارد.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

فرمی که به صورت گسترده در سراسر کشور به جز شاید در شمال شرق کشور حضور دارد، این زیرگونه است.

 

Global range

Eastern Arabia and eastern Iran to India and Bangladesh

 

Status in Iran

The widespread form in Iran, except perhaps in the northeast.

 

Museum specimens

There are several specimens in AMNH, BMNH, FMNH, MNHN, NMPraha, SMNS, USNM, and ZISP.

 

References

Blanford 1876- p 270,

Desfayes & Praz 1978- p 23,

Diesselhorst 1962- p 5,

Érard & Etchécopar 1970- p 55,

Hüe & Etchécopar 1970- p 390,

Koelz 1950- p 2,

Vaurie 1961f- p 6-8,

Vaurie 1965- p 559,

Zarudny 1903- p 90,

Zarudny 1911- p 205

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ دی ۹۸ ، ۰۷:۴۳
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت قمری خانگی آسیای میانه در ایران

Status of Central Asian Laughing Dove in Iran

Spilopelia (Clements: Streptopelia) senegalensis ermanni (Bonaparte, 1856)

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس گستره پراکنش آن برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

قزاقستان، شمال افغانستان و غرب چین

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این فرم احتمالا جایگزین فرم cambayensis در شمال شرق شده و سه نمونه از خراسان به دست آمده­اند که از گستره شناخته شده حضور آن در شمال افغانستان چندان فاصله­ای ندارد.

 

Global range

Kazakhstan, northern Afghanistan and western China

 

Status in Iran

This form probably replaces cambayensis in northerneastern Iran as three specimens have been obtained in Khorasan, not far from the known range of the subspecies in northern Afghanistan.

 

Museum specimens

Two males from Sarakhs (MNHN) and Torbet-e Haydariyeh (FMNH), both in northeastern Khorasan.

 

References

Berlioz 1958- p 453

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ دی ۹۸ ، ۰۷:۳۴
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت قمری معمولی جنوبی در ایران

Status of Southern Turtle Dove in Iran

Streptopelia turtur arenicola (Hartert, 1894)

Syn: Turtur turtur arenicola, Turtur communis var. gregorjewi Zarudny & Loudon, 1902

Type locality of S. t. var. gregorjewi Kuusha, Tamandan and Lahremba (Baluchestan), Marghan on Hilmand River (Sistan), and Tiz Ab near Khaf (Khorasan)

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس گستره پراکنش آن در جنوب اوراسیا برگزیده شد. به جز زیرگونه شمالی (turtur)، دو زیرگونه دیگر در بخشی از قاره آفریقا پراکنش دارند.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

منطقه جوجه آوری از شمال غرب آفریقا تا ایران و غرب چین؛

منطقه غیر جوجه آوری در آفریقا است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

در مرکز، جنوب و شرق ایران از لرستان و خوزستان به سمت شرق تا بلوچستان، همچنین در شرق به سمت شمال تا گلستان و خراسان حضور یافته و در شیب­های جنوبی البرز به تدریج به زیرگونه turtur گرایش می­یابد (Vaurie 1961f, Vaurie 1965).

 

Global range

Breeding from northwestern Africa to Iran and western China;

[Non-breeding in Africa]

 

Status in Iran

Occurs in central, southern and eastern Iran, from Lorestan and Khuzestan east to Baluchestan, in east north to Golestan and Khorasan, grading into nominate turtur on southern slopes of Elburz (Vaurie 1961f, Vaurie 1965).

 

Museum specimens

Many specimens in AMNH, BMNH, BNHS, FMNH, MNHN, NHMTashkent, ROM, UMMZ, USNM, ZISP and ZMUK.

 

References

Capito 1931- p 934,

Desfayes & Praz 1978- p 23,

Érard & Etchécopar 1970- p 54,

Hüe & Etchécopar 1970- p 387,

Paludan 1938- p 633,

Porter & Aspinall 2010,

Roselaar 1995,

Trott 1947a- p 702,

Vaurie 1961f- p 13,

Vaurie 1965- p 553,

Witherby 1903- p 568,

Zarudny 1911- p 205,

Zarudny & Loudon 1902a- p 149

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ دی ۹۸ ، ۰۷:۲۳
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت قمری معمولی شمالی در ایران

Status of Northern Turtle Dove in Iran

Streptopelia turtur turtur (Linnaeus, 1758)

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس گستره آن در سراسر اروپا تا غرب سیبری برگزیده شد. پراکنش زیرگونه های دیگر در زیر این زیرگونه به سمت جنوب و شرق است.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

منطقه جوجه آوری در اروپا و جزایر مادیرا و قناری به سمت شرق تا غرب سیبری؛

منطقه غیر جوجه آوری در آفریقا است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

در شمال ایران از ناحیه آذربایجان، اردبیل و همدان به سمت شرق تا گیلان و مازندران تا ناحیه فیروزکوه جوجه­آوری دارد.

 

Global range

Breeding in Europe, Madeira and Canary Islands east to western Siberia;

[Non-breeding in Africa]

 

Status in Iran

Breeds in northern Iran from Azarbaijan, Ardabil and Hamadan east through Gilan and Mazandaran to Firuzkuh (Tehran).

 

Museum specimens

Several in BMNH, FMNH, KBIN, SMNS, ZMB and ZMUK.

 

References

Paludan 1940- p 52,

Roselaar 1995,

Schüz 1957b- p 24,

Stresemann 1928- p 407,

Vaurie 1961f- p 12,

Vaurie 1965- p 553

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ دی ۹۸ ، ۰۷:۱۶
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت کبوتر چاهی جنوب آسیا در ایران

Status of South Asian Rock Dove in Iran

Columba livia neglecta Hume, 1873

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس گستره پراکنش آن برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

غرب پاکستان و شرق افغانستان تا هیمالیا حضور دارد.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این فرم احتمالا در جنوب شرق کشور که غربی­ترین حد پراکنش جهانی خود است، حضور می یابد. براساس نظر واری (Vaurie 1965) فرم مذکور در نواحی غرب مکران و در مرز بین ایران و پاکستان به فرم gaddi می گراید. گزارشات مربوط به این فرم از کوه­های البرز، شاهرود، تهران و ساوه مشکوک به نظر می­رسد (Schüz 1957b, Diesselhorst 1962).

 

Global range

Western Pakistan and eastern Afghanistan to the Himalayas

 

Status in Iran

This form probably occurs in southeastern Iran at the extreme western end of its global range. According to Vaurie (1965), neglecta grades into gaddi in western Makran on the borders of Iran and Pakistan. Reports from the Alborz Mountains, around Shahrud and Tehran (Schüz 1957b) and Saveh (Diesselhorst 1962) are doubtful.

 

Museum specimens

There are specimens said to be of this form from Karaj, Maragheh, Sardabend (Azarbaijan), Neyriz, Isin, Ferdows, Bardu forest (Khorasan) and Balvard (Kerman) in FMNH and UMMZ. All these localities are well outside the currently accepted range of the subspecies and require confirmation.

 

References

Diesselhorst 1962- p 5,

Schüz 1957b- p 23

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ دی ۹۸ ، ۰۶:۵۹
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت کبوتر چاهی ایرانوتورانی در ایران

Status of Irano-Turan Rock Dove in Iran

Columba livia gaddi Zarudny & Loudon, 1906

Type locality: Djebel Tenue region and mountains east of Ahwaz and Nasiri, lower Karun River, Khuzestan

 

آرایه بندی (تاکسونومی)

چهار زیرگونه (livia, gaddi, neglecta و intermedia) از ایران گزارش شده است اگرچه تنها یک فرم (gaddi) به طور گسترده در ایران دیده می­شود، در حالی که دو زیرگونه (livia و intermedia) اساسا در ایران حضور ندارند. وضعیت این گونه به دلیل حضور گونه­های اهلی که با پرندگان وحشی مخلوط می­شوند، پیچیده است. بنابر نظر واری (Vaurie 1965)، زیرگونه gaddi به طور وسیعی در تمام ایران حضور دارد، به جز نواحی جنوب شرق که به تدریج به زیرگونه neglecta تبدیل می­شود. برخی از از منابع (Hüe & Etchécopar 1970, Dickinson 2003, IOC) تنها C. livia gaddi را برای ایران اشاره می­کنند.

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه گستره پراکنش آن برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

در شرق ترکیه تا ازبکستان و غرب و شمال افغانستان حضور دارد.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این فرم به طور گسترده در ایران حضور دارد.

 

Taxonomic notes

Four subspecies (livia, gaddi, neglecta and intermedia) have been reported from Iran, although as now recognized, only one of these (gaddi) occurs widely, while two (livia and intermedia) do not occur at all. The situation is complicated because of the occurrence of highly variable feral and domestic populations which mix widely with the original populations. According to Vaurie (1965), Columba livia gaddi Zarudny & Loudon, 1906 occurs throughout Iran except in the extreme southeast, where it grades into C. l. neglecta Hume, 1873. Hüe & Etchécopar (1970), Dickinson (2003) and IOC list only C. livia gaddi for Iran.

 

Global range

Eastern Turkey to Uzbekistan and western and northern Afghanistan

 

Status in Iran

This is the form occurring throughout most of Iran.

 

Museum specimens

There are many specimens in AMNH, BMNH, BNHS, FMNH, MNHN, NHMTashkent, UMMZ and ZISP.

 

References

Érard & Etchécopar 1970- p 54,

Hüe & Etchécopar 1970- p 383,

Loudon 1906- p 152,

Paludan 1938- p 632,

Roselaar 1995,

Trott 1947a- p 702,

Vaurie 1965- p 545,

Vaurie 1961e- p 9,10,

Zarudny 1911- p 205,

Zarudny [Sarudny] & Loudon 1906a- p 133

-----

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ دی ۹۸ ، ۰۶:۴۶
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت کبوتر جنگلی گردن دارچینی در ایران

Status of Cinnamon-necked Wood Pigeon in Iran

Columba palumbus casiotis (Bonaparte, 1854)

Syn: Columba casiotis Bp., Columba palumbus kirmanica Koelz, 1954

Type locality: of C. p. kirmanica Koelz 1954 from Maskun, Kerman

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه براساس نام انگلیسی آن برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

در جنوب غرب و شمال ایران تا جنوب غرب ترکمنستان حضور دارد.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

در جنوب ایران از شرق فارس و هرمزگان تا کرمان و جنوب شرق خراسان حضور دارد (Vaurie 1965). در دهه­های اخیر، جوجه­آوری آن تنها در ارتفاعات کرمان دیده شده است (Kaboli et al. 2016).

 

Global range

Southeastern Iran to Kazakhstan, western China, northwestern India and Nepal

 

Status in Iran

Southern Iran from eastern Fars and Hormozgan to Kerman and southeastern Khorasan (Vaurie 1965). In recent decades, found breeding only in the highlands of Kerman (Kaboli et al. 2016).

 

Museum specimens

There are several specimens in AMNH and FMNH.

 

References

Blanford 1876- p 269,

Hüe & Etchécopar 1970- p 385,

Koelz 1954- p 28,

Vaurie 1961e- p 2-4, 5,

Witherby 1903- p 567,

Vaurie 1965- p 539,

Zarudny 1903- p 90,

Zarudny 1911- p 205

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ دی ۹۸ ، ۰۶:۳۶
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت کبوتر جنگلی ایرانی در ایران

Status of Iranian Wood Pigeon in Iran

Columba palumbus iranica (Zarudny, 1910)

Syn: Palumbus palumbus iranicus Zarudny, 1910

Type locality: Kopet Dagh in Transcaspia and Zagros in Iran

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه براساس نام علمی این زیرگونه برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

در جنوب غرب و شمال ایران تا جنوب غرب ترکمنستان حضور دارد.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

فرمی که در شمال ایران از کردستان به سمت شرق تا شمال شرق خراسان و جنوب ایران از خوزستان به سمت شرق تا شیراز حضور می­یابد. گزارشات قدیمی از زیرگونه palumbus از شمال ایران و ناحیه جنوبی خزر (Hüe & Etchécopar 1970, Vaurie 1965) اکنون به نظر می­رسد که به زیرگونه iranica منتسب می­باشند.

 

Global range

Southwestern and northern Iran to southwestern Turkmenistan

 

Status in Iran

The form occurring in northern Iran from Kordestan east to northeastern Khorasan and in southern Iran from Khuzestan east to Shiraz (Fars). Old reports of C. p. palumbus from northern Iran and the south Caspian region (Hüe & Etchécopar 1970, Vaurie 1965) are now believed to refer to iranica.

 

Museum specimens

There are many specimens in AMNH, BMNH, CM, FMNH, KBIN, UMMZ, ZISP and ZMUK.

 

References

Dementyev 1948- p 179,

Hüe & Etchécopar 1970- p 385,

Paludan 1938- p 632,

Paludan 1940- p 51,

Roselaar 1995,

Schüz 1957b- p 23,

Schüz 1959- p 82,

Stresemann 1928- p 407,

Vaurie 1961e- p 2-4,

Vaurie 1965- p 539,

Zarudny, 1910- p 417

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ دی ۹۸ ، ۰۶:۲۸
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت سبزقبای معمولی شرقی در ایران

Status of Eastern European Roller in Iran

Coracias garrulus semenowi Loudon & Tschusi, 1902

 

نامگذاری

نام فارسی و انگلیسی بر اساس گستره و موقعیت پراکنش آن نسبت به زیرگونه غربی (garrulus) برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

منطقه جوجه آوری این زیرگونه از عراق به سمت شرق در ایران و غرب پاکستان، غرب هیمالیا و مرکز قزاقستان است و در شمال شرق و جنوب غرب آفریقا زمستانگذرانی می کند.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این فرم در سراسر ایران (به جز شمال غرب و شمال که فرم garrulus جایگزین آن می­شود)، همچنین سواحل جنوبی و جنوب بلوچستان جوجه­آوری دارد.

 

Global range

Breeding from Iraq [east through Iran] to western Pakistan, the western Himalayas and central Kazakhstan;

Non-breeding in northeastern Africa and southwestern Asia

 

Status in Iran

The form breeding throughout much of Iran except the northwest and north, where it is replaced by nominate garrulus, and the southern Persian Gulf coast and southern Persian Baluchestan.

 

Museum specimens

There are several specimens in AMNH, BMNH, BNHS, FMNH, MNHN, NHMTashkent, ROM, SMNS, UMMZ, ZISP and ZMUK.

 

References

Baker 1919- p 126,

Capito 1931- p 929,

Érard & Etchécopar 1970- p 59,

Hüe & Etchécopar 1970- p 443,

Paludan 1938- p 623,

Paludan 1940- p 16,

Porter & Aspinall 2010,

Roselaar 1995,

Ticehurst et al. 1925- p 732,

Vaurie 1965- p 658,

Zarudny 1911- p 210

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ دی ۹۸ ، ۱۴:۰۳
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت سبزقبای معمولی غربی در ایران

Status of Western European Roller in Iran

Coracias garrulus garrulus Linnaeus, 1758

 

نامگذاری

نام فارسی بر اساس گستره و موقعیت پراکنش آن نسبت به زیرگونه شرقی (semenowi) برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

منطقه جوجه آوری این زیرگونه از شمال آفریقا مرکز و جنوب اروپا به سمت شرق تا ایران و جنوب غرب سیبری است و

منطقه غیر جوجه آوری به سمت جنوب تا جنوب آفریقا است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این فرم در شمال غرب و شمال ایران جوجه­آوری دارد (Vaurie 1965).

 

Global range

Breeding from North Africa and central and southern Europe east to Iran and southwestern Siberia;

Non-breeding south to southern Africa

 

Status in Iran

The form breeding in northwestern and northern Iran (Vaurie 1965).

 

Museum specimens

There are several specimens in FMNH, MCZ, MNHM, SMNS, ZMB and ZMUK.

 

References

Diesselhorst 1962- p 6,

Érard & Etchécopar 1970- p 59,

Hüe & Etchécopar 1970- p 443,

Paludan 1940- p 48,

Roselaar 1995,

Schüz 1957b- p 24,

Schüz 1959- p 84,

Stresemann 1928- p 394,

Trott 1947a- p 699,

Vaurie 1965- p 657

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ دی ۹۸ ، ۱۳:۵۷
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت بادخورک کوهی جنوبی در ایران

Status of Southern Alpine Swift in Iran

Tachymarptis melba tuneti (Tschusi, 1904)

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس جهت پراکنش آن برگزیده شده است. به جز زیرگونه شمالی (melba)، بقیه زیرگونه ها در آفریقا و در محدوده هیمالیا، هند و سریلانکا پراکنش دارند.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

منطقه جوجه آوری این زیرگونه از مراکش به سمت شرق در سراسر شمال آفریقا و خاورمیانه و غرب پاکستان است و تصور می شود که جنوب آفریقا زمستانگذرانی می کند.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

در سراسر ایران، به جز نواحی شمال غربی و شمالی حضور می­یابد (Vaurie 1965).

 

Global range

Breeding from Morocco [east through North Africa and] through the Middle East [and western] Pakistan[; non-breeding thought to be in Africa]

 

Status in Iran

Iran, except the northwest and north (Vaurie 1965).

 

Museum specimens

Several specimens in AMNH, BMNH, ZISP and ZMUK.

 

References

Hüe & Etchécopar 1970- p 430,

Paludan 1938- p 621,

Paludan 1940- p 47,

Roselaar 1995,

Schüz 1957b- p 24,

Schüz 1959- p 87,

Vaurie 1959d- p 20,

Vaurie 1965- p 656

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ دی ۹۸ ، ۱۳:۴۹
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت بادخورک کوهی شمالی در ایران

Status of Northern Alpine Swift in Iran

Tachymarptis melba melba (Linnaeus, 1758)

 

نامگذاری

نام فارسی و انگلیسی بر اساس جهت پراکنش آن برگزیده شد. شمالی ترین زیرگونه بادخورک کوهی است. بقیه زیرگونه ها در آفریقا و در محدوده هیمالیا، هند و سریلانکا پراکنش دارند.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

جوجه آوری این زیرگونه از جنوب اروپا به سمت شرق در سراسر ترکیه و شمال غرب ایران و

غیر جوجه آوری به سمت جنوب تا مرکز و غرب آفریقا است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این فرم در شمال و شمال غرب ایران جوجه آوری دارد (Roselaar 1995, Stresemann 1928, Vaurie 1965).

 

Global range

Breeding from southern Europe east through Turkey to northwestern Iran;

Non-breeding south to central and western Africa

 

Status in Iran

The form breeding in northern and northwestern Iran (Roselaar 1995, Stresemann 1928, Vaurie 1965).

 

Museum specimens

Not available.

 

References

Hüe & Etchécopar 1970- p 430,

Roselaar 1995,

Stresemann 1928- p 392,

Vaurie 1965- p 655

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ دی ۹۸ ، ۱۳:۴۲
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت جغد جنگلی زاگرسی در ایران

Status of Zagros Tawny Owl in Iran

Strix aluco sanctinicolai (Zarudny, 1905)

Syn: Syrnius sancti-nicolai Zarudny, 1905

Type locality: Shalil River and Gamdalkal Pass, Bakhtiari

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس گستره پراکنش آن در پهنه  جنگلی زاگرس برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

این زیرگونه در شمال شرق عراق و غرب ایران حضور دارد.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این زیرگونه در منطقه زاگرس از کردستان تا فارس و احتمالا در جنوب غرب آذربایجان حضور می­یابد (Vaurie 1965, Kaboli et al. 2016).

 

Global range

Northeastern Iraq and western Iran

 

Status in Iran

Occurs in the Zagros from Kordestan to Fars, and probably also in southwestern Azarbaijan (Vaurie 1965, Kaboli et al. 2016).

 

Museum specimens

There are several specimens in AMNH, BMNH, FMNH and ZISP.

 

References

Hüe & Etchécopar 1970- p 414,

Kaboli et al. 2016- p 319,

Paludan 1938- p 626,

Roselaar 1995,

Vaurie 1965- p 622,

Zarudny [Sarudny] 1905a- p 49,

Zarudny 1911- p 209

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ دی ۹۸ ، ۱۳:۲۸
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت جغد جنگلی هیرکانی در ایران

Status of Hyrcanian Tawny Owl in Iran

Strix aluco willkonskii (Menzbier, 1896)

Syn: Strix aluco obscurata Stegm.

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس گستره پراکنش آن در پهنه  جنگلی هیرکانی برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

این زیرگونه در شمال شرق ترکیه و شمال غرب ایران تا ترکمنستان حضور دارد.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این زیرگونه در جنگل­های ناحیه جنوب خزر به سمت شرق تا شمال غرب خراسان حضور می­یابد (Vaurie 1965, Kaboli et al. 2016).

 

Global range

Northeastern Turkey and northwestern Iran to Turkmenistan

 

Status in Iran

Occurs in the forests of the south Caspian region east to northwestern Khorasan (Vaurie 1965, Kaboli et al. 2016).

 

Museum specimens

Several specimens in BMNH, FMNH, NMHTashkent, and ZMB.

 

References

Dementyev 1948- p 182,

Hüe & Etchécopar 1970- p 414,

Kaboli et al. 2016- p 319,

Roselaar 1995,

Stresemann 1928- p 399,

Vaurie 1965- p 622,

Zarudny 1911- p 209

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ دی ۹۸ ، ۱۳:۲۲
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت کوکوی معمولی جنوبی در ایران

Status of Southern Common Cuckoo in Iran

Cuculus canorus subtelephonus Zarudny, 1914

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس موقعیت پراکنش این زیرگونه نسبت به زیرگونه های دیگر برگزیده شد. به جز زیرگونه شمال (canorus)، زیرگونه غربی (bangsi)، در جنوب غرب اروپا و شمال غرب آفریقا و زیرگونه شرقی (bakeri) در غرب چین، شمال هند تا جنوب چین و شمال تایلند پراکنش دارد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

منطقه جوجه آوری از ترکمنستان تا جنوب مغولستان؛

منطقه غیر جوجه آوری جنوب آسیا و آفریقا است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

در سراسر ایران به جز شمال غرب و شمال که زیرگونه نمادین canorus دیده می­شود حضور می­یابد (Hüe & Etchécopar 1970, Vaurie 1965). به صورت عبوری در جزایر تنب بزرگ و کوچک دیده شده است (Ticehurst 1923). سه نمونه از فیروزکوه به دست آمده است (Paludan 1940).

 

Global range

Breeding from Turkmenistan to southern Mongolia;

Non-breeding in southern Asia and Africa

 

Status in Iran

Iran, except the northwest and north where it is replaced by nominate canorus (Hüe & Etchécopar 1970, Vaurie 1965). It has been recorded on passage on Tunb and Nabi-al Tunb islands (Ticehurst 1923). Three specimens were obtained from Firuzkuh (Paludan 1940).

 

Museum specimens

Many specimens from Busheher, Fars, Hormozgan, Kerman, Khorasan, Khuzestan, Lorestan and Tehran in AMNH, BMNH, FMNH, MMUM, MNHN, NHMTashkent, ZISP and ZMUK.

 

References

Hüe & Etchécopar 1970- p 396,

Paludan 1940- p 49,

Ticehurst et al. 1925- p 728,

Vaurie 1965- p 571

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ دی ۹۸ ، ۱۳:۱۰
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت کوکوی معمولی شمالی در ایران

Status of Northern Common Cuckoo in Iran

Cuculus canorus canorus Linnaeus, 1758

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس گستره وسیع آن در عرضهای شمالی اوراسیا برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

منطقه جوجه آوری در اروپا و خاورمیانه تا کامچاتکا، ژاپن و شمال چین؛

منطقه غیر جوجه آوری به سمت جنوب تا جنوب آفریقا و جنوب آسیا است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

در شمال غرب و شمال ایران از آذربایجان تا مازندران (Vaurie 1965) دیده می­شود، اگرچه حتی پرندگان به دست آمده از گیلان (نگهداری شده در موزه اشتوتگارت، آلمان) برخی نشانه­های زیرگونه subtelephonus را هم نشان می­دهند.

 

Global range

Breeding in Europe and the Middle East to Kamchatka, Japan and northern China;

Non-breeding south to southern Africa and southern Asia

 

Status in Iran

Northwestern and northern Iran, from Azarbaijan to Mazandaran (Vaurie 1965), although even birds from Gilan (in SMNS) already show some influence of subtelephonus.

 

Museum specimens

There are several specimens in BMNH, MCZ, MNHN, ROM and ZMB.

 

References

Capito 1931- p 928,

Hüe & Etchécopar 1970- p 396,

Roselaar 1995,

Schüz 1957b- p 18,

Stresemann 1928- p 398,

Trott 1947a- p 699,

Trott 1947b- p 234,

Vaurie 1965- p 570

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ دی ۹۸ ، ۱۳:۰۳
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

مقایسه کمرکلیهای ایران

Comparison of Iranian Nuthatches

 

تهیه و تنظیم: ابوالقاسم خالقی زاده

 

تاریخ تنظیم: 8 دی 1398

 

جدول زیر برای تفکیک بهتر کمرکلیهای ایران تهیه شده است.

 

نام فارسی

کمرکلی جنگلی- هیرکانی

کمرکلی جنگلی- زاگرسی

کمرکلی کوچک- آذری

کمرکلی کوچک- زاگرسی

کمرکلی بزرگ

نام علمی

 

 

 

 

 

نام انگلیسی

 

 

 

 

 

طول بدن

حدود 14 سانتیمتر

حدود 14 سانتیمتر

حدود 14 سانتیمتر

حدود 14 سانتیمتر

حدود 19 سانتیمتر

نوک

نسبتا بلند

نسبتا بلند

نسبتا بلند و رو به بالا

نسبتا بلند و رو به بالا

نسبتا بلند و ستبر

پیشانی

-

سفید

-

-

-

نوار ابرویی

ندارد

خط سفید با پهنای متوسط

ندارد

ندارد

ندارد

گونه ها

سفید

سفید

سفید

سفید

سفید

نوار چشمی

نوار چشمی سیاه با پهنای متوسط

نوار چشمی سیاه با پهنای متوسط

نوار چشمی سیاه که از کنار منقار شروع و به تدریج پهن می شود- پهنای کمتر از کمرکلی بزرگ

خط سیاه نازک در جلو- درپشت چشمها به تدریج نازک می شود

نوار چشمی سیاه که از کنار منقار شروع و به تدریج پهن می شود

تارک

خاکستری

خاکستری

خاکستری

خاکستری

خاکستری

پس سر

خاکستری

خاکستری

خاکستری

خاکستری

خاکستری

جبه

خاکستری

خاکستری

خاکستری

خاکستری

خاکستری

گلو

سفید

سفید

سفید

سفید

سفید

گردن

سیاهی نوار چشمی پهن در دو طرف گردن به سمت پایین نازک می شود

سیاهی نوار چشمی پهن در دو طرف گردن به سمت پایین نازک می شود

سیاهی نوار چشمی پهن در دو طرف گردن به سمت پایین نازک می شود

بدون نوار سیاه در دو طرف گردن

قطورتر- سیاهی نوار چشمی پهن در دو طرف گردن پهنتر می شود

سینه

نارنجی روشن

قهوه ای خاکی

تقریبا سفید

نخودی

تقریبا سفید

شکم

نارنجی روشن

قهوه ای خاکی

در بالا سفید- در پایین نخودی تیره

نخودی خاکی

در بالا سفید- در پایین نخودی خاکی

پهلوها

نارنجی حنایی

قهوه ای حنایی

نخودی خاکی

نخودی قهوه ای روشن

نخودی خاکی

پوشپرهای زیردم

نارنجی بلوطی- در طرفین خالهای سفید نواری

قهوه ای حنایی- در طرفین نوار سفید

نخودی خاکی

نخودی قهوه ای روشن

نخودی قهوه ای روشن

دمگاه

خاکستری

خاکستری

خاکستری

خاکستری

خاکستری

دم

نسبتا بلند- در وسط خاکستری- در طرفین تیره- در گوشه ها سفید

نسبتا بلند- در وسط خاکستری- در طرفین تیره- در گوشه ها سفید

نسبتا کوتاه

نسبتا کوتاه

نسبتا متوسط

پاها

صورتی قهوه ای

صورتی قهوه ای

خاکستری تیره

خاکستری سیاه

خاکستری

 

منابع

مبصر، فرید (1395). راهنمای میدانی پرندگان ایران. انتشار شخصی، 255 ص.

Porter, R. & Aspinall, S. (2010). Birds of the Middle East. Christopher Helm, London.

Svensson, L. (1999). Collins Bird Guide. HarperCollins Publishers Ltd, London.

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ دی ۹۸ ، ۱۱:۳۳
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

مقایسه دم جنبانکهای ایران

Comparison of Iranian wagtails

 

تهیه و تنظیم: ابوالقاسم خالقی زاده

 

تاریخ تنظیم: 8 دی 1398

 

جدول زیر برای تفکیک بهتر دم جنبانکهای ایران تهیه شده است.

 

نام فارسی

دم جنبانک ابلق

دم جنبانک خاکستری

دم جنبانک سرزرد

دم جنبانک شکم زرد

نام علمی

Motacilla alba

Motacilla cinerea

Motacilla citreola

Motacilla flava

نام انگلیسی

White Wagtail

Grey Wagtail

Citrine Wagtail

Yellow Wagtail

طول بدن

حدود 18 سانتیمتر

حدود 18 سانتیمتر

حدود 18 سانتیمتر

حدود 16.5 سانتیمتر

پیشانی

سفید

-

در نرها زرد

خاکستری تا سیاه

نوار ابرویی

-

خط سفید

در ماده نوار زرد از بالای چشمها تا دو طرف گردن

در برخی زیرگونه ها خط سفید

گونه ها

سفید

خاکستری

در ماده ها قهوه ای

اکثرا تیره- در زیرگونه lutea زرد

تارک

تیره

خاکستری

در نرها زرد- در ماده ها قهوه ای خاکستری

در اکثر زیرگونه ها تیره- در زیرگونه lutea زرد

پس سر

تیره

خاکستری

در نرها مشکی

خاکستری تیره

جبه

خاکستری

خاکستری

خاکستری

خاکستری تیره

گلو

در فرمهای مختلف به رنگهای سفید یا سیاه

در نرها سیاه- در ماده ها تیره- در اولین زمستان روشن

زرد

در بیشتر زیرگونه ها زرد- در برخی سفید

سینه

در بیشتر فرمها سیاه- گاهی طوق سیاه

روشن مایل به زرد

زرد- دو طرف سینه خاکستری

تقریبا در همه زیرگونه ها زرد

شکم

سفید

روشن مایل به زرد

زرد

تقریبا در همه زیرگونه ها زرد

پهلوها

خاکستری روشن تا تیره

روشن

زرد و خاکستری

تقریبا در همه زیرگونه ها زرد

زیردم

سفید

زرد درخشان

سفید

زرد

دمگاه

تیره

زرد

خاکستری تیره

خاکستری

روی بال

خاکستری- شاهپرها تیره با لبه سفید- لبه پوشپرهای بزرگ خط سفید- لبه پوشپرهای میانی خط سفید

خاکستری- شاهپرها تیره با لبه سفید

خاکستری- شاهپرها تیره با لبه سفید- لبه پوشپرهای بزرگ نمای سفید- لبه پوشپرهای میانی نوار سفید

خاکستری- شاهپرها تیره با لبه سفید- لبه پوشپرهای بزرگ خط سفید- لبه پوشپرهای میانی خط سفید

پاها

خاکستری تا سیاه

صورتی تا قرمز تیره

تیره

تیره

 

منابع

 

Porter, R. & Aspinall, S. (2010). Birds of the Middle East. Christopher Helm, London.

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ دی ۹۸ ، ۰۸:۱۶
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

مقایسه دم سرخهای ایران

Comparison of Iranian Redstarts

 

تهیه و تنظیم: ابوالقاسم خالقی زاده

 

تاریخ تنظیم: 7 دی 1398

 

جدول زیر برای تفکیک بهتر دم سرخهای ایران تهیه شده است.

 

نام فارسی

دم سرخ پشت بلوطی- نر

دم سرخ معمولی- نر

دم سرخ سیاه- نر

دم سرخ پشت بلوطی- ماده

دم سرخ معمولی- ماده

دم سرخ سیاه- ماده

نام علمی

Phoenicurus erythronotus

Phoenicurus phoenicurus

Phoenicurus ochruros

Phoenicurus erythronotus

Phoenicurus phoenicurus

Phoenicurus ochruros

نام انگلیسی

Eversmann’s Redstart

Common Redstart

Black Redstart

Eversmann’s Redstart

Common Redstart

Black Redstart

طول بدن

حدود 16 سانتیمتر

حدود 14 تا 15 سانتیمتر

حدود 15 سانتیمتر

حدود 16 سانتیمتر

حدود 14 تا 15 سانتیمتر

حدود 15 سانتیمتر

نوار ابرویی

خط سفید نازک

خط سفید نازک- در پیشانی پهنتر

در زیرگونه ochruros بدون نوار ابرویی- در زیرگونه semirufus خط سفید نازک که در پیشانی پهنتر است

خط روشن نازک

خط روشن نازک

بدون خط روشن مشخص

پیشانی

نوار تیره متصل به گونه ها

نوار تیره متصل به گونه ها

نوار تیره متصل به گونه ها

-

-

-

گونه ها

تیره تا سیاه

سیاه

سیاه

خاکستری

خاکستری قهوه ای

قهوه ای روشن

تارک

خاکستری مایل به قهوه ای

خاکستری روشن

خاکستری روشن

خاکستری مایل به قهوه ای

خاکستری روشن مایل به قهوه ای

خاکستری روشن

پس سر

خاکستری مایل به قهوه ای

خاکستری- گاهی سیاهی گلو تا پس سر می رسد

خاکستری- گاهی سیاهی گلو تا پس سر می رسد

خاکستری مایل به قهوه ای

خاکستری روشن

خاکستری روشن مایل به قهوه ای

جبه

نارنجی تا قهوه ای روشن

خاکستری

خاکستری تا سیاه

خاکستری مایل به قهوه ای

خاکستری روشن مایل به قهوه ای

خاکستری روشن مایل به قهوه ای

گلو

نارنجی کمرنگ تا پررنگ

سیاه

سیاه

روشن مایل به نارنجی

روشن

روشن مایل به قهوه ای روشن

سینه

تا پایین سینه نارنجی قرمز

نارنجی قرمز

سیاه- مرز سیاهی و نارنجی ممکن مشخص یا تدریجی باشد

روشن مایل به نارنجی

نارنجی روشن

روشن مایل به قهوه ای روشن

شکم

سفید

در بالای شکم نارنجی قرمز- در پایین سفید

طیفی از نارنجی تا سیاه که بر حسب زیرگونه متفاوت است- در زیرگونه semirufus شکم نارنجی- در زیرگونه ochruros فقط پایین شکم نارنجی

سفید

نارنجی روشن

روشن مایل به قهوه ای روشن

پهلوها

نارنجی قرمز

نارنجی قرمز

نارنجی تا تیره

روشن مایل به نارنجی

نارنجی روشن

روشن مایل به قهوه ای روشن

پوشپرهای زیردم

سفید

سفید مایل به نارنجی

نارنجی کمرنگ

سفید

سفید

نارنجی روشن

دمگاه

نارنجی

نارنجی

نارنجی

نارنجی

نارنجی

نارنجی

روی بال

تیره- لکه بزرگ سفید از جلوی بال تا پنجره بالی در وسط

تیره- در زیرگونه samamisicus لکه سفید پنجره بالی در وسط

تیره تا سیاه- گاهی لکه سفید پنجره بالی کوچک در وسط

یک خط کوچک در جلوی بال- لبه پوشپرهای بزرگ سفید

لبه پوشپرهای بزرگ کمی روشن

قهوه ای

پرهای دم

پرهای وسط تیره- پرهای کناری نارنجی

پرهای وسط تیره- پرهای کناری نارنجی

پرهای وسط تیره- پرهای کناری نارنجی

پرهای وسط تیره- پرهای کناری نارنجی

پرهای وسط تیره- پرهای کناری نارنجی

پرهای وسط تیره- پرهای کناری نارنجی

پاها

سیاه

سیاه

سیاه

سیاه

سیاه

سیاه

 

منابع

مبصر، فرید (1395). راهنمای میدانی پرندگان ایران. انتشار شخصی، 255 ص.

Porter, R. & Aspinall, S. (2010). Birds of the Middle East. Christopher Helm, London.

Svensson, L. (1999). Collins Bird Guide. HarperCollins Publishers Ltd, London.

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ دی ۹۸ ، ۲۲:۳۶
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت کشیم کوچک هندی در ایران

Status of Indian Little Grebe in Iran

Tachybaptus ruficollis albescens (Blanford, 1877)

Syn: Tachybaptus ruficollis albipennis Sharpe, 1894, Podiceps albipennis, Podiceps fluviatilis albipennis (Sharpe), Podicipes albipennis

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه معادل نام علمی آن برگزیده شد.

 

ویژگیها

زیرگونه P. r. capensis (همراه با زیرگونه P. r. albescens) دارای شاهپرهای ثانویه سفیدتر و در شاهپرهای اولیه، پایه پرها و بخش داخلی پرها سفیدتر هستند.

 

پراکنش جهانی

از قفقاز تا برمه و سریلانکا حضور دارد.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این تاکسون قبلا به صورت معمول در نیزارهای هامون گزارش شده بود و دو نمونه از سیستان و لب یارینگ (Baker 1919) به دست آمده بود (Cumming 1905) یک پرنده جوان از منطقه کوهک (Cumming 1905) نیزار و سیستان (Zarudny 1903) به دست آمده است. تا چندی پیش، بیشتر نویسندگان، پرندگانی که در شمال و شرق ایران دیده می­شدند را به زیرگونه capensis نسبت می­دادند (Hüe & Etchécopar 1970, Roselaar 1995, Vaurie 1965) اما این نام اکنون به جمعیت­های موجود در آفریقا، جنوب صحرا و ماداگاسکار اطلاق می­شود. زارودنی (Zarudny 1911) زیرگونه اخیر (capensis) را برای جنوب خزر، پاروپامیسوس، بین النهرین، نواحی کرمان و سیستان ذکر کرده است. علاوه بر این در مناطقی از جمله انزلی (Buxton 1921, Stresemann 1928)، گلوگاه، کپورچال و انزلی (Schüz 1959) دشت تیرتاش مازندران (Missone 1953) و اترک و گرگان با یک نمونه از گنبد کاووس (Dementyev 1948) ثبت شده است. زیرگونه Tachybaptus ruficollis albescens اکنون زیرگونه T. r. albipennis را در بر می­گیرد (Mlíkovský 2010).

 

Global range

Caucasus to Burma and Sri Lanka

 

Status in Iran

The taxon albipennis was said to be common in reed-beds of Hamun and two specimens were obtained from Sistan and Lab-e Baring (Baker 1919), and a young bird was obtained from Kuhak (Cumming 1905), Neyzar and Sistan (Zarudny 1903). Until recently, most authors assigned the birds occurring in northern and eastern Iran to capensis Salvadori, 1884 (Hüe & Etchécopar 1970, Roselaar 1995, Vaurie 1965), but this name is now restricted to populations occurring in Africa south of the Sahara and Madagascar. Zarudny (1911) listed capensis for the south Caspian Sea, Paropamisus, Mesopotamia, Kerman and Sistan areas. It was recorded in Anzali (Buxton 1921, Stresemann 1928), Gulega, Kapur-Chal and Anzali (Schüz 1959), Tir-Tash, Mazandaran (Missone 1953), and Atrek and Gorgan, with an example from Gonbad-e Kavus (Dementyev 1948). Tachybaptus ruficollis albescens now includes T. r. albipennis (Mlíkovský 2010).

 

Museum specimens

There are several specimens of T. r. albipennis from Sistan in BMNH, Bombay NHS and Tashkent Museum, and capensis in AMNH, BMNH, FMNH, and ZISP, but these birds need verification as to subspecies.

 

References

Baker 1919- p 134,

Buxton 1921- p 876,

Cumming 1905- p 699,

Dementyev 1948- p 179,

Hüe & Etchécopar 1970- p 31,

Missone 1953- p 122,

Schüz 1959- p 29,

Stresemann 1928- p 406,

Vaurie 1965- p 10,

Zarudny 1903- p 34,

Zarudny 1911- p 196

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ دی ۹۸ ، ۱۳:۰۸
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت دراج جنوب ایرانی در ایران

Status of Southern Iran Black Francolin in Iran

Francolinus francolinus bogdanovi Zarudny, 1906

Syn: Francolinus orientalis bogdanovi Zarudny, 1906

Type locality: Sistan and Persian Baluchestan

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس گستره پراکنش زیرگونه برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

در جنوب ایران، جنوب افغانستان و جنوب غرب پاکستان حضور دارد.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

در سیستان و بلوچستان حضور می­یابد (Zarudny 1905, Vaurie 1965).

 

Global range

Southern Iran, southern Afghanistan, southwestern Pakistan

 

Status in Iran

Sistan and Baluchestan (Zarudny 1905, Vaurie 1965).

 

Museum specimens

There are several specimens in AMNH, BMNH, FMNH, and ZISP, one specimen from Bam in MNHN Paris (Érard & Etchécopar 1970) and another specimen from Bampur by Richter in SMNS Stuttgart (Diesselhorst 1962).

 

References

Diesselhorst 1962- p 3,

Érard & Etchécopar 1970- p 38,

Hüe & Etchécopar 1970- p 222,

Vaurie 1965- p 283,

Zarudny [Sarudny] 1906b- p 151,

Zarudny 1911- p 204

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ دی ۹۸ ، ۱۲:۵۹
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت دراج عربی در ایران

Status of Arabian Black Francolin in Iran

Francolinus francolinus arabistanicus Zarudny & Härms, 1913

Syn: Francolinus orientalis arabistanicus Zarudny & Härms, 1913

Type locality: Zagros and Khuzestan

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس گستره پراکنش زیرگونه برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

پراکنش جهانی این زیرگونه در مرکز و جنوب عراق و جنوب غرب ایران است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

در جنوب و جنوب غرب ایران در محدوده خوزستان و زاگرس حضور می­یابد (Vaurie 1965).

 

Global range

Central and southern Iraq, southwestern Iran

 

Status in Iran

South and southwest Iran in Khuzestan and the Zagros (Vaurie 1965).

 

Museum specimens

There are many specimens in AMNH, BMNH, FMNH, UMMZ, ZMUK, ZSM München.

 

References

Capito 1931- p 934,

Diesselhorst 1962- p 3,

Hüe & Etchécopar 1970- p 222,

Paludan 1938- p 638,

Vaurie 1965- p 282,

Zarudny [Sarudny] & Härms 1913b- p 54

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ دی ۹۸ ، ۱۲:۵۴
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت دراج غرب آسیا در ایران

Status of West Asian Black Francolin in Iran

Francolinus francolinus francolinus (Linnaeus, 1766)

Syn: Francolinus vulgaris caucasicus, Francolinus vulgaris sarudnyi

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس گستره پراکنش زیرگونه برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

در قبرس و آسیای صغیر به سمت جنوب تا فلسطین اشغالی و از شرق تا ایران و ترکمنستان حضور دارد.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

در شمال غرب، شمال و شمال شرق ایران حضور می­یابد (Vaurie 1965).

 

Global range

Cyprus and Asia Minor south to Israel and east to Iran and Turkmenistan

 

Status in Iran

Northwestern, northern and northeastern Iran (Vaurie 1965).

 

Museum specimens

Not available.

 

References

Dementyev 1948- p 177,

Diesselhorst 1962- p 3,

Hüe & Etchécopar 1970- p 222,

Paludan 1940- p 53,

Roselaar 1995,

Schüz 1959- p 57,

Stresemann 1928- p 410,

Vaurie 1965- p 282,

Zarudny 1911- p 204

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ دی ۹۸ ، ۱۲:۴۸
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت کبک معمولی شرق ایران در ایران

Status of Eastern Iran Chukar in Iran

Alectoris chukar koroviakovi (Zarudny, 1914)

Syn: Alectoris graeca shestoperovi Suschkin, 1927; Caccabis kakelik koroviakovi Zarudny, 1914

Type locality: Eastern Iran in southern Khorasan (region of Birjand) and Persian Baluchestan, Iran; synonym Alectoris graeca shestoperovi Suschkin, 1927, described from Kuh-e Aselmeh (northern Khorasan) and said to occur in Tehran, Semnan and Khorasan provinces (specimens in ZMUK Copenhagen, ZSM München, Tblisi Museum) ['paler than caucasica, especially on the rump and upper tail-coverts; replaced further east by koroviakovi"]

 

آرایه بندی (تاکسونومی)

از زمان پترز و همکاران (Peters et al. 1931–1987)، زیرگونه A. c. shestoperovi با زیرگونه Alectoris chukar koroviakovi یکی شده است.

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس گستره پراکنش این زیرگونه برگزیده شد.

 

ویژگیها

از زیرگونه قفقازی به ویژه در دمگاه و پوشپرهای روی دم روشنتراست.

 

پراکنش جهانی

پراکنش جهانی این زیرگونه در شمال شرق و شرق ایران و غرب پاکستان است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

در شرق ایران، جنوب خراسان و بلوچستان ایران حضور می­یابد (Vaurie 1965).

 

Taxonomic notes

A. c. shestoperovi has been lumped in Alectoris chukar koroviakovi (Zarudny, 1914) since Peters et al. (1931–1987).

 

Global range

Northeastern and eastern Iran to western Pakistan

 

Status in Iran

Eastern Iran, southern Khorasan and Persian Baluchestan (Vaurie 1965).

 

Museum specimens

There are many specimens in AMNH, BMNH, FMNH, MCZ, and ZISP.

 

References

Dementyev 1948- p 178,

Diesselhorst 1962- p 2,

Genanger & Genanger 1968- p 65,

Hüe & Etchécopar 1970- p 217,

Paludan 1940- p 53,

Schüz 1957b- p 18,

Sushkin, 1927- p 23,

Trott 1947a- p 704,

Vaurie 1965- p 271,

Zarudny [Zarudnyj] 1914- p 52

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ دی ۹۸ ، ۱۲:۰۵
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت کبک معمولی زاگرسی در ایران

Status of Zagros Chukar in Iran

Alectoris chukar werae (Zarudny & Loudon, 1904)

Syn: Alectoris graeca farsiana Koelz, 1954

Type locality: Gamdalkal Pass and Bas Gerun Pass (Bakhtiari) and Dehdez (Khuzestan) southwestern Iran; synonym A. g. farsiana from Fars: Shiraz, Neyriz, Eqlid

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس گستره پراکنش این زیرگونه برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

پراکنش جهانی این زیرگونه در شرق عراق و جنوب غرب ایران است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

در زاگرس از لرستان تا فارس حضور می­یابد (Vaurie 1965).

 

Global range

Eastern Iraq, southwestern Iran

 

Status in Iran

Zagros from Lorestan to Fars (Vaurie 1965).

 

Museum specimens

There are many specimens in AMNH, BMNH, FMNH, UMMZ and ZISP.

 

References

Capito 1931- p 934,

Hüe & Etchécopar 1970- p 217,

Koelz 1954- p 30,

Paludan 1938- p 636,

Vaurie 1965- p 271,

Zarudny 1911- p 203,

Zarudny [Sarudny] & Loudon 1904c- p 225

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ دی ۹۸ ، ۱۱:۵۹
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت کبک معمولی کردی در ایران

Status of Kurdish Chukar in Iran

Alectoris chukar kurdestanica Meinertzhagen, R, 1923

Syn: Alectoris graeca caucasica Sushkin

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه بر اساس نام علمی این زیرگونه برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

پراکنش جهانی این زیرگونه از جنوب شرق ترکیه، شمال سوریه، شمال عراق تا شمال ایران است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این زیر گونه از شمال غرب ایران به سمت شرق تا البرز و جنوب کردستان حضور می­یابد (Vaurie 1965). ترات (Trott 1945) یک نمونه را تحت نام Alectoris graeca caucasica از توچال تهران ذکر نموده است.

 

Global range

Southeastern Turkey, northern Syria, northern Iraq to northern Iran

 

Status in Iran

It occurs in northwestern Iran east to the Alborz and Kordestan (Vaurie 1965). Trott (1945) mentioned one specimen of A. c. caucasica from Tuchal, Tehran.

 

Museum specimens

There are specimens from Deh-Bakri, Zanjan, Khatun-Abad, Tabriz, Livan, Maragheh, Orumiyeh, Marand, Khoy, Sanj-Bolagh (Azarbaijan), Karaj, Kermanshah and Sablestan (Esfahan) in FMNH, several specimens from Tabriz, Livan, Mahabad, Orumiyeh, Khoy, Zanjan and Kermanshah in AMNH, four specimens from Karaj in UMMZ, and one each in Karand and Tuchal in BMNH, and from Qoyum Daghi and Khoy in NMW Vienna.

 

References

Hüe & Etchécopar 1970- p 217,

Roselaar 1995,

Trott 1947a- p 703,

Vaurie 1965- p 271

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ دی ۹۸ ، ۱۱:۵۴
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت کبک دری زاگرسی در ایران

Status of Zagros Snowcock in Iran

Tetraogallus caspius semenowtianschanskii Zarudny, 1908

Syn: Tetraogallus semenow-tianschanskii

Type locality: Gamdalkal Pass, Bakhtiari, Zagros Mountains, southwestern Iran

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه معادل نام انگلیسی و گستره پراکنش این زیرگونه انتخاب شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

پراکنش این زیرگونه در کوههای زاگرس (جنوب غرب ایران) است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این زیرگونه در غرب زاگرس دیده می­شود (Vaurie 1965). به منظور توجه بیشتر به این زیرگونه، در لیست پرندگان مهم ایران قرار دارد.

 

Global range

Zagros Mountains (southwestern Iran)

 

Status in Iran

Western Zagros (Vaurie 1965)

 

Museum specimens

There are several specimens in BMNH, FMNH and ZISP.

 

References

Hüe & Etchécopar 1970- p 215,

Marien 1951b- p 14,

Paludan 1938- p 636,

Roselaar 1995,

Vaurie 1965- p 263,

Zarudny [Sarudny] 1908- p 28,

Zarudny 1911- p 203

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ دی ۹۸ ، ۱۱:۴۷
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت کبک دری البرزی در ایران

Status of Caspian Snowcock in Iran

Tetraogallus caspius caspius (Gmelin, SG, 1784)

Syn: Tetrao caspius Gmelin, SG, 1784

Type locality: Province of Astarabad

 

نامگذاری

نام فارسی این زیرگونه معادل نام انگلیسی و گستره پراکنش این زیرگونه برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

پراکنش این زیرگونه از مرکز ارمنستان تا ترکمنستان است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این زیرگونه در شمال غرب و شمال ایران (البرز) دیده می­شود (Vaurie 1965). به منظور توجه بیشتر به این زیرگونه، در لیست پرندگان مهم ایران قرار دارد.

 

Global range

Central Armenia to Turkmenistan

 

Status in Iran

Northwestern and northern Iran (Alborz) (Vaurie 1965).

 

Museum specimens

There are several specimens in AMNH, FMNH, SMNS, Tbilisi Mus and ZMB.

 

References

Diesselhorst 1962- p 3,

Gmelin, SG, 1784,

Hüe & Etchécopar 1970- p 215,

Marien 1951b- p 14,

Paludan 1940- p 53,

Schüz 1957b- p 17,

Stresemann 1928- p 409,

Trott 1947a- p 703,

Vaurie 1965- p 263

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ دی ۹۸ ، ۱۱:۴۱
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

مقایسه سسکهای بیدی، جنگلی و دمگاه زیتونی

Comparison of Willow, Wood and Bonelli’s Warblers

 

تهیه و تنظیم: ابوالقاسم خالقی زاده

 

تاریخ تنظیم: 6 دی 1398

 

جدول زیر برای تفکیک بهتر سسکهای بیدی، جنگلی و دمگاه زیتونی تهیه شده است.

 

نام فارسی

سسک بیدی اسکاندیناوی

سسک بیدی سیبری

سسک جنگلی

سسک دمگاه زیتونی شرقی- بالغ

سسک دمگاه زیتونی شرقی- اولین زمستان

سسک دمگاه زیتونی غربی- بهار

نام علمی

Phylloscopus trochilus acredula

Phylloscopus trochilus yakutensis

Phylloscopus sibilatrix

Phylloscopus orientalis

Phylloscopus orientalis

Phylloscopus bonelli

نام انگلیسی

Scandinavian Willow Warbler

Siberian Willow Warbler

Wood Warbler

Eastern Bonelli’s Warbler

Eastern Bonelli’s Warbler

Western Bonelli’s Warbler

طول بدن

حدود 11 سانتیمتر

حدود 11 سانتیمتر

حدود 12.5 سانتیمتر

حدود 12 سانتیمتر

حدود 12 سانتیمتر

حدود 11 سانتیمتر

نوک

بالای نوک تیره- پایین نوک کمی نارنجی

بالای نوک تیره- پایین نوک کمی نارنجی

بالای نوک آبی- پایین نوک نارنجی

بالای نوک تیره- پایین نوک نارنجی

بالای نوک تیره- پایین نوک صورتی تیره

بالای نوک تیره- پایین نوک صورتی تیره

چشمها

تیره

تیره

تیره و متوسط

تیره با حلقه چشمی سفید نازک

تیره با حلقه چشمی سفید نازک

تیره با حلقه چشمی سفید نازک

پیشانی

خط نازک روشن متصل به نوار ابرویی

خط نازک روشن متصل به نوار ابرویی

خط نازک زرد متصل به نوار ابرویی

خط نازک روشن متصل به نوار ابرویی

خط نازک روشن متصل به نوار ابرویی

خط نازک روشن متصل به نوار ابرویی

نوار ابرویی

نوار با ضخامت متوسط و به رنگ روشن مایل به زرد

نوار با ضخامت متوسط و به رنگ سفید

نوار زرد در پشت چشمها پهنتر

روشن

نوار پهن روشن چرکی

نوار پهن روشن چرکی

خط چشمی

تیره با ضخامت متوسط

تیره با ضخامت متوسط

خط تیره نازک از کنار منقار تا چشمها- نوار تیره در پشت چشمها

در جلوی چشمها خط تیره نازک- در پشت چشمها نوار تیره محو

در جلوی چشمها لکه تیره کوچک- در پشت چشمها نوار تیره محو

در جلوی چشمها خط نازک تیره محو- در پشت چشمها نوار تیره محو

گونه ها

روشن مایل به زرد با لبه انتهایی کمی تیره

سفید با لبه انتهایی کمی تیره

زرد

قهوه ای کمرنگ

قهوه ای کمرنگ

قهوه ای کمرنگ

تارک

سبز

خاکستری

سبز مایل به زرد

خاکستری روشن

سبز خاکستری

خاکستری

پس سر

سبز

خاکستری

سبز مایل به زرد

خاکستری روشن

سبز خاکستری

سبز خاکستری

جبه

سبز

خاکستری

سبز مایل به زرد

خاکستری روشن

سبز خاکستری

خاکستری سبز

گلو

روشن مایل به زرد

سفید

زرد

سفید

سفید چرکی

سفید چرکی

سینه

روشن مایل به زرد

سفید با کمی راه راه خاکستری

زرد

سفید

سفید چرکی

سفید چرکی

شکم

سفید

سفید

سفید چرکی

سفید

سفید چرکی

سفید چرکی

پوشپرهای زیردم

سفید

سفید

سفید

سفید

سفید چرکی

سفید چرکی

دمگاه

قهوه ای روشن

خاکستری

سبز روشن

خاکستری

سبز مایل به زرد طلایی

سبز مایل به زرد طلایی

روی بال

سبز خاکستری- لبه شاهپرها روشن نازک

خاکستری- لبه شاهپرها روشنتر

سبز روشن- شاهپرها تیره با لبه سبز روشن

خاکستری مایل به سبز روشن- شاهپرهای بال تیره ترمتمایز از لبه سبز روشن

سبز مایل به زرد طلایی

سبز مایل به زرد طلایی

هرزبال

دو پر تیره

دو پر تیره

یک پر تیره

تیره

تیره

تیره

انتهای شاهپرهای بال

بلند

بلند

خیلی بلند

نسبتا بلند

نسبتا بلند

نسبتا بلند

شاهپرهای دم

قهوه ای روشن به رگه های تیره

خاکستری تیره

سبز روشن

خاکستری

سبز مایل به زرد

سبز روشن

پاها

صورتی قهوه ای- گاهی در بهار تیره مانند چیف چاف

صورتی قهوه ای

خاکستری مایل به سبز

خاکستری تیره

خاکستری تیره

خاکستری تیره

 

منابع

Porter, R. & Aspinall, S. (2010). Birds of the Middle East. Christopher Helm, London.

Svensson, L. (1999). Collins Bird Guide. HarperCollins Publishers Ltd, London.

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ دی ۹۸ ، ۲۰:۳۶
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

تفاوتهای عقابهای صحرایی و خاکی (دشتی)

Differences of Steppe and Tawny Eagles

 

تهیه و تنظیم: ابوالقاسم خالقی زاده

 

تاریخ تنظیم: 6 دی 1398

 

جدول زیر برای تفکیک بهتر عقابهای صحرایی و خاکی (دشتی) تهیه شده است.

 

نام فارسی

عقاب صحرایی- نابالغ سال اول

عقاب صحرایی- نابالغ سال دوم

عقاب صحرایی- نابالغ سال سوم

عقاب صحرایی- نابالغ سال چهارم

عقاب صحرایی- بالغ

عقاب خاکی (دشتی)- نابالغ

نام علمی

Aquila nipalensis

 

 

 

 

Aquila rapax

نام انگلیسی

Steppe Eagle

 

 

 

 

Tawny Eagle

طول بدن

حدود 75 سانتیمتر

 

 

 

 

حدود 70 سانتیمتر

طول دوسر بال

حدود 175 تا 210 سانتیمتر

 

 

 

 

حدود 165 تا 185 سانتیمتر

منقار

بخش عقب منقار خاکستری ولی در انتها تیره

 

 

 

زرد با انتهای تیره

بخش عقب منقار خاکستری ولی جلوی منقار تیره

چشمها

تیره

تیره

تیره

تیره

تیره

تیره

گونه ها

خاکی تیره

 

 

 

 

یکدست همرنگ بدن

بالشتک بینی

زرد

زرد

زرد

زرد

زرد

زرد

سر

خاکی تیره

 

قهوه ای روشن

 

 

 

پس سر

خاکی تیره

قهوه ای روشن

 

 

لکه طلایی

 

گلو

کرم نخودی

نخودی خاکی

قهوای روشن- در زیر منقار خط تیره

قهوه ای روشن- در زیر منقار نوار تیره

قهوه ای روشن- در زیر منقار نوار تیره

کرم روشن

سینه

خاکی تیره

خاکی تیره

قهوه ای تیره

قهوه ای تیره

قهوه ای تیره

کرم خاکی

پهلوها

خاکی تیره

خاکی تیره

قهوه ای تیره

قهوه ای تیره

قهوه ای تیره

 

شکم

خاکی تیره

خاکی تیره

قهوه ای تیره

قهوه ای تیره

قهوه ای تیره

 

پوشپرهای زیردم

کرم روشن

کرم روشن

کرم روشن با کمی خال

کرم روشن با خالهای درشت

قهوه ای تیره

کرم روشن- در فرم حنایی به رنگ کرم با خالهای حنایی

رنگ پشت

خاکی تیره

قهوه ای روشن

قهوه ای با خط عمودی روشن در وسط

 

قهوه ای تیره با لکه کوچک روشن در وسط

 

پرهای شانه ای

 

کمی تیره تر از قهوه ای پشت

کمی تیره تر از قهوه ای پشت

 

 

 

روی بال

پوشپرها خاکی تیره- شاهپرهای ثانویه تیره- نوار سفید در لبه عقبی شاهپرها- خط سفید در لبه پوشپرهای بزرگ تیره- شاهپرهای انتهای بال تیره- در شاهپرهای اولیه 1 تا 3 روشنتر

پوشپرها قهوه ای روشن- شاهپرهای ثانویه تیره- نوار سفید در لبه عقبی شاهپرها کمی هویداست- خط سفید نازک در لبه پوشپرهای بزرگ تیره- شاهپرهای انتهای بال تیره- در شاهپرهای اولیه 1 تا 3 روشنتر

پوشپرها قهوه ای روشن- شاهپرهای ثانویه تیره- نوار سفید نازک در لبه عقبی شاهپرها کمی هویداست- خط سفید نازک در لبه پوشپرهای بزرگ تیره- شاهپرهای انتهای بال تیره- در شاهپرهای اولیه 1 تا 3 روشنتر

 

پوشپرها قهوه ای تیره- نوار تیره بین پوشپرها و شاهپرها- لکه تیره بزرگ مچی- شاهپرهای ثانویه تیره- پای شاهپرهای اولیه درونی سفید

 

خطهای سفید روی بال (در حالت نشسته)

نوار لبه شاهپرها- نوار لبه پوشپرهای بزرگ- نوار پهن در بالای پوشپرهای بزرگ

 

نوار روشن نازک در لبه شاهپرها- نوار روشن نازک در لبه پوشپرهای بزرگ

 

 

 

تعداد انگشتان بال (شاهپرهای بلند انتهای بال)

هفت انگشت- شاهپر اولیه چهارم بلندتر از عقاب خاکی

 

 

 

هفت انگشت با نوار تیره پهن

هفت انگشت- شاهپر اولیه چهارم کوتاهتر از عقاب صحرایی

لکه تیره مچی (زیر خم بال)

خط تیره در لبه خم بال

 

لکه تیره بزرگ

لکه تیره بزرگ

لکه تیره بزرگ

در لبه بال خط نازک تیره- در فرم حنایی لکه مچی دارای راه راه طولی تیره

پوشپرهای زیر بال

خاکی تیره با نوار سفید پهن در پوشپرهای بزرگ

پوشپرها قهوه ای با کمی رنگ خاکی- نوار سفید در لبه پوشپرهای بزرگ

قهوه ای تیره- نوار سفید در لبه پوشپرهای بزرگ

در بخش درونی قهوه ای روشنتر- نوار سفید در لبه پوشپرهای بزرگ

لبه جلویی بال قهوه ای تیره- پوشپرهای بزرگ روشنتر- نوار تیره بین پوشپرها و شاهپرها

کرم خاکی- پوشپرهای بزرگ روشنتر- در فرم حنایی پوشپرها به رنگ حنایی

زیر شاهپرهای بال

لبه عقبی بال سفید- شاهپرهای ثانویه تیره با راه راه عرضی- در شاهپرهای اولیه 1 تا 3 روشنتر- نوار انتهای بال تیره و پهن

شاهپرهای ثانویه تیره- کمی سفیدی در لبه عقبی شاهپرها- شاهپرهای انتهای بال تیره

شاهپرهای ثانویه تیره با راه راه عرضی تیره- کمی سفیدی در لبه عقبی شاهپرها- شاهپرهای انتهای بال تیره

راه راه عرضی تیره در زمینه کدر- نوار مخلوطی از تیره و روشن در لبه عقبی بال

نوار تیره در انتهای شاهپرهای بال- راه راه عرضی تیره در زمینه کدر

شاهپرهای ثانویه تیره با لبه انتهایی روشن- اولین شاهپرهای اولیه روشن- شاهپرهای انتهای بال تیره ولی در پایه روشنتر با راه راه عرضی

دمگاه

تیره با نوار سفید پهن در انتها

تیره با نوار نسبتا سفید و پهن در انتها

تیره با نوار نسبتا سفید و پهن در انتها

تیره با نوار نسبتا سفید در انتها

قهوه ای تیره با نوار تیره در انتهای دمگاه

 

روی شاهپرهای دم

تیره با راه راه عرضی- نوار سفید در لبه انتها

 

 

 

نوار تیره در انتهای دم- راه راه عرضی تیره در زمینه کدر

 

زیر شاهپرهای دم

 

تیره با راه راه عرضی تیره- در انتهای دم کمی سفیدی دیده می شود

تیره با راه راه عرضی تیره- در انتهای دم نوار سفید

راه راه عرضی تیره- در انتهای دم نوار مخلوطی از تیره و روشن

نوار تیره در انتهای دم- راه راه عرضی تیره در زمینه کدر

تیره با لبه انتهایی روشن

پرهای پا (شلوارک پا)

 

 

 

 

بلندتر از عقابهای خالدار

 

رنگ انگشتان

 

زرد

 

 

انگشتان زرد

انگشتان زرد

 

منابع

Clark W.S. (1999).  A Field Guide to the RAPTORS of Europe, the Middle East and North Africa. Oxford University Press, Oxford, 371 pp.

 

Porter, R. & Aspinall, S. (2010). Birds of the Middle East. Christopher Helm, London.

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ دی ۹۸ ، ۱۸:۲۷
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت دارکوب سبز بمپوری در ایران

Status of Bampur Green Woodpecker in Iran

Picus viridis bampurensis (Zarudny, 1911)

Syn: Gecinus viridis bampurensis Zarudny, 1911

Type locality: Bampur River basin

 

آرایه بندی (تاکسونومی)

اعتبار زیرگونه P. v. bampurensis نیاز به تایید دارد. این فرم تنها بر اساس دو نمونه از محل تایپ در حوزه رودخانه بمپور، بلوچستان توصیف شده است (Zarudny 1911, Vaurie 1965). بر اساس زارودنی، این دو نمونه شبیه innominatus هستند اما به طور واضحی روی پرهای دم و بال و همچنین در سطح زیرین بدن راه­راه عرضی دارند، این راه­راه تا کل قسمت پایینی سینه امتداد دارد (Vaurie 1959a). دیکینسون (Dickinson 2013)، به پیروی از کرامپ و همکاران (Cramp et al. 1985)، bampurensis را جزء Picus viridis karelini می­داند اما اخیرا جزء P. v. innominatus است (Dickinson & Remsen 2013).

 

نامگذاری

نام این زیرگونه بر اساس نام علمی و گستره پراکنش آن برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

این زیرگونه در جنوب شرق ایران و محدود به بلوچستان ایران است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این فرم تنها از محل تایپ این تاکسون در جنگل­های حاشیه رودخانه در دره بمپور بلوچستان شناخته شده است (Vaurie 1965). نزدیک به یک قرن است که مشاهده­ای از این فرم در ایران وجود ندارد (Kaboli et al. 2016). با توجه به اینکه پس از کشف این زیرگونه توسط زارودنی از ناحیه بمپور استان سیستان و بلوچستان، گزارشی از آن وجود ندارد، احتمالا منقرض شده است. جستجو برای ثبت مجدد این زیرگونه بسیار ارزشمند خواهد بود.

 

Taxonomic notes

The validity of P. v. bampurensis requires confirmation. This form was described on the basis of only two specimens from the type locality in the Bampur River basin, Baluchestan (Zarudny 1911, Vaurie 1965). According to Zarudny, these two specimens resemble innominatus but are more sharply barred on the tail and wing feathers and also on the under parts, the barring extending over the whole of the lower breast (Vaurie 1959a). Dickinson (2013) included bampurensis in Picus viridis karelini following Cramp et al. (1985), but more recently, bampurensis has been included in P. v. innominatus (Dickinson & Remsen 2013).

 

Global range

Persian Baluchestan

 

Status in Iran

This form is known only from the type locality in riverine forest in the Bampur Valley, Baluchestan (Vaurie 1965). There have been no observations of this form in Iran for over a century (Kaboli et al. 2016).

 

Museum specimens

The whereabouts of the specimens are unknown, although they may be in ZISP.

 

References

Hüe & Etchécopar 1970- p 450,

Kaboli et al. 2016- p 343,

Vaurie 1959a- p 2,7,

Vaurie 1965- p 689,

Zarudny 1911- p 209, 240

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ دی ۹۸ ، ۱۵:۲۳
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت دارکوب سبز زاگرسی در ایران

Status of Zagross Green Woodpecker in Iran

Picus viridis innominatus (Zarudny & Loudon, 1905)

Syn: Gecinus viridis innominatus Zarudny & Loudon, 1905

Type locality: Gamdalkal Pass (Bakhtiari) [Zagros], southwestern Iran

 

 

نامگذاری

نام این زیرگونه مطابق نام انگلیسی و گستره پراکنش آن در پهنه جنگلهای زاگرس برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

پراکنش جهانی این زیرگونه محدود به جنوب غرب ایران است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این فرم در جنگل­های غرب زاگرس از کردستان تا مرکز فارس حضور دارد (Kaboli et al. 2016).

 

Global range

Southwestern Iran

 

Status in Iran

This form occurs in the oak forest of the western Zagros from Kordestan to central Fars (Kaboli et al. 2016).

 

Museum specimens

There are several specimens in AMNH, BMNH, FMNH, UMMZ and ZISP.

 

References

Hüe & Etchécopar 1970- p 450,

Kaboli et al. 2016- p 343,

Paludan 1938- p 624,

Vaurie 1959a- p 1, 5-6,

Vaurie 1965- p 688,

Witherby 1907- p 79,

Zarudny 1911- p 209

Zarudny [Sarudny] & Loudon 1905a- p 49

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ دی ۹۸ ، ۱۵:۱۷
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت دارکوب سبز اوراسیایی در ایران

Status of Eurasian Green Woodpecker in Iran

Picus viridis karelini Brandt, 1841

Type locality: Picus Karelini Brandt, 1841 from Astarabad [Gorgan]

 

آرایه بندی (تاکسونومی)

مولفین زیادی زیرگونه نمادین viridis را فرم واقع در شمال غرب ایران و سواحل خزر تا گلستان می­دانند (برای مثال Witherby 1910- p 495, Vaurie 1965- p 688, Hüe & Etchécopar 1970- p 449, Kaboli et al. 2016- p 343) تعداد زیادی نمونه با برچسب viridis از آذربایجان، مازندران و گلستان در موزه تاریخ طبیعی شیکاگو و موزه ملی ایالات متحده وجود دارند. به هر حال پرندگانی که از جنوب شرق اروپا و از طریق ایران تا جنوب غرب ترکمنستان وجود دارند، اکنون به فرم karelini نسبت داده می­شوند، از نظر دیکینسون و رمسن (Dickinson & Remsen 2013) معتبر هستند. زیرگونه نمادین viridis آن طور که اکنون شناخته می­شود هرگز در ایران حضور نداشته است.

 

نامگذاری

نام این زیرگونه بر اساس نام انگلیسی و گستره پراکنش آن برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

پراکنش جهانی این زیرگونه جنوب شرق ایران است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این فرم در جنگل­های کلیبر و هیرکانی به سمت شرق تا گلستان حضور دارد (Kaboli et al. 2016, C.S. Roselaar, unpubl. data). نویسندگان پیشین مانند واری (Vaurie 1965) و هیو و اچکوپار (Hüe & Etchécopar 1970) این فرم را با فرم P. v. viridis ادغام کردند.

 

Taxonomic notes

Many authors list nominate viridis as the form occurring in northwestern Iran and the south Caspian region east to Golestan (e.g. Witherby 1910- p 495, Vaurie 1965- p 688, Hüe & Etchécopar 1970- p 449, Kaboli et al. 2016- p 343), and there are many specimens labelled viridis from Azarbaijan, Mazandaran and Golestan in FMNH and USNM. However, the birds occurring from southeastern Europe through northern Iran to southwestern Turkmenistan are now assigned to the form karelini, which is considered to be valid by Dickinson & Remsen (2013). Nominate viridis, as now recognized, has never occurred in Iran.

 

Global range

Southeastern Europe to southwestern Turkmenistan

 

Status in Iran

The form occurring in the Kalibar Mountains in northwestern Iran and the south Caspian region east to Golestan (Kaboli et al. 2016, C.S. Roselaar, unpubl. data). Many earlier authors, including Vaurie (1965) and Hüe & Etchécopar (1970) included this form within nominate P. v. viridis.

 

Museum specimens

Many specimens in BMNH, FMNH, NHMTashkent, USNM, ZISP, ZMB and ZMUK.

 

References

Brandt 1841,

Buxton 1921- p 871,

Dementyev 1948- p 183,

Heinrich 1928- p 283,

Hüe & Etchécopar 1970- p 449,

Paludan 1940- p 49,

Roselaar 1995,

Schüz 1957b- p 24,

Schüz 1959- p 87,

Shestoperov 1927- p 375,

 

Stresemann 1928- p 395,

Vaurie 1959a- p 2-4,

Vaurie 1965- p 688,

Witherby 1910- p 495,

Zarudny 1911- p 209,

Zarudny [Zarudnyj] & Bil’kevich 1913a- p 21

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ دی ۹۸ ، ۱۵:۱۲
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت دارکوب باغی بلوچی در ایران

Status of Baluchestan Woodpecker in Iran

Dendrocopos syriacus milleri Zarudny, 1909

Type locality: Kuh-e Taftan, above Tamin Persian Baluchestan

 

نامگذاری

نام این زیرگونه مطابق نام انگلیسی و گستره پراکنش آن تعیین شده است.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

پراکنش جهانی این زیرگونه جنوب شرق ایران است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

در جنوب شرق ایران است. زارودنی Zarudny (1909) این زیرگونه را برای نخستین بار بر پایه چهار نمونه نر به دست آمده از جنگل­های بنه و پده در کوه تفتان طی 12 تا 14 می 1901 توصیف می­کند (Vaurie 1959b) اما از آن تاریخ به بعد رکوردی از دارکوب سوری در این ناحیه موجود نیست (Kaboli et al. 2016). نمونه­های به دست آمده بسیار بزرگتر از دارکوب بلوچی بوده و طول بال آن­ها 130 الی 139 میلی متر بود. محل فعلی نگهداری این نمونه­ها مشخص نیست. با توجه به اینکه پس از کشف این زیرگونه توسط زارودنی، گزارشی از آن وجود ندارد، احتمالا منقرض شده است. جستجو برای ثبت مجدد این زیرگونه بسیار ارزشمند خواهد بود.

 

Global range

Southeastern Iran

 

Status in Iran

Southeastern Iran. Zarudny (1909) described this subspecies on the basis of four males collected in Pistacia and Populus forest on Kuh-e Taftan 12-14 May 1901 (Vaurie 1959b), but there have been no records of D. syriacus in this area since then (Kaboli et al. 2016). The birds were much larger than D. assimilis, with wing lengths of 130-139 mm, but the present wherabouts of the specimens are not known [maybe in ZISP?].

 

Museum specimens

Not available.

 

References

Kaboli et al. 2016- p 346,

Vaurie 1959b- p 16-18,

Zarudny [Sarudny] 1909b- p 81,

Zarudny 1911- p 210

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ دی ۹۸ ، ۱۵:۰۰
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت دارکوب باغی قفقازی در ایران

Status of Caucasian Woodpecker in Iran

Dendrocopos syriacus transcaucasicus Buturlin, 1910

 

نامگذاری

نام این زیرگونه مطابق نام علمی و انگلیسی و گستره پراکنش آن تعیین شده است.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

پراکنش جهانی این زیرگونه ماوراء قفقاز و شمال ایران است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این فرم در شمال ایران به سمت شرق تا ناحیه سمنان حضور دارد (Roselaar 1995). جمعیت این زیرگونه در ایران مناسب است.

 

Global range

Transcaucasia and northern Iran

 

Status in Iran

This form occurs in northern Iran (Roselaar 1995) east to the region of Semnan.

 

Museum specimens

Not available.

 

References

Dickinson & Remsen 2013- p 315,

Roselaar 1995

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ دی ۹۸ ، ۱۴:۵۲
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت دارکوب باغی سوری در ایران

Status of Syrian Woodpecker in Iran

Dendrocopos syriacus syriacus (Hemprich & Ehrenberg, 1833)

Syn: Dryobates syriacus syriacus (Hempr. & Ehrenb.)

 

نامگذاری

نام این زیرگونه مطابق نام علمی و انگلیسی آن تعیین شده است.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

پراکنش جهانی این زیرگونه جنوب غرب اروپا تا ترکیه و جنوب شرق ایران است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این فرم در درختزارهای باز و باغ­های مثمر از غرب کشور به سمت شرق در جنگل­های بلوط زاگرس تا ارتفاعات کرمان و نیز هرمزگان حضور یافته و در دو منطقه اخیر با گونه دارکوب بلوچی دو رگه­زایی دارد (Kaboli et al. 2016). جمعیت این زیرگونه در ایران مناسب است.

 

Global range

Southeastern Europe to Turkey and [southeastern] Iran

 

Status in Iran

This form occurs in open woodlands and orchards from western Iran southeast through the Zagros oak forests to the Kerman highlands and Hormozgan, where it hybridizes with D. assimilis (Kaboli et al. 2016).

 

Museum specimens

There are very many specimens [>160] in AMNH, BMNH, FMNH, MCZ, MMUM, MNHN, NHMTashkent, UMMZ, ZISP, ZMUK and ZSM.

 

References

Buxton 1921- p 871,

Dickinson & Remsen 2013- p 315,

Kaboli et al. 2016- p 346,

Paludan 1938- p 624,

Paludan 1940- p 49,

Roselaar 1995,

Trott 1947a- p 699

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ دی ۹۸ ، ۱۴:۴۵
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت دارکوب سرسرخ زاگرسی در ایران

Status of Zagros Middle Spotted Woodpecker in Iran

Dendrocopos medius sanctijohannis (Blanford, 1873)

Syn: Picus sancti-johannis Blanford, 1873, Dryobates medius sanctijohannis (Blanf.)

Type locality: oak forests at about 4000–7000 feet near Shiraz, Zagros mountain

 

نامگذاری

نام این زیرگونه بر اساس نام انگلیسی و گستره پراکنش آن در پهنه جنگلهای زاگرس برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

پراکنش جهانی این زیرگونه محدود به جنوب غرب ایران و جنگلهای زاگرس است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این فرم در جنگل­های زاگرس حضور دارد. جمعیت این زیرگونه در ایران مناسب است.

 

Global range

Zagros Mountains (sw Iran)

 

Status in Iran

The form occurring in the oak forests of the Zagros Mountains.

 

Museum specimens

There are many specimens in AMNH, BMNH, FMNH, NHMTashkent, UMMZ and ZMUK.

 

References

Blanford 1873c- p 226,

Blanford 1876- p 133,

Hüe & Etchécopar 1970- p 459,

Paludan 1938- p 624,

Roselaar 1995,

Vaurie 1959b- p 24-25,

Vaurie 1965- p 714,

Witherby 1903- p 554,

Witherby 1907- p 79,

Zarudny 1911- p 210

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ دی ۹۸ ، ۱۴:۳۱
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت دارکوب سرسرخ قفقازی در ایران

Status of Caucasus Middle Spotted Woodpecker in Iran

Dendrocopos medius caucasicus (Bianchi, 1904)

 

نامگذاری

نام این زیرگونه بر اساس نام علمی و انگلیسی و گستره پراکنش آن برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

شمال ترکیه، قفقاز و ماوراء قفقاز

 

وضعیت و جمعیت در ایران

براساس نظر زارودنی، گستره حضور این فرم شامل ناحیه جنوبی خزر در شمال ایران می­باشد (Vaurie 1965). هیچ گزارش موثق دیگری از D. medius در جنگل­های فوق موجود نیست اما این پرنده در جنگل­های شمال آذربایجان حضور دارد (Kaboli et al. 2016). پرندگان این ناحیه احتمالا به همین زیرگونه caucasicus تعلق دارند. گزارشهای حضور این گونه و زیرگونه در شمال ایران و گلستان مشکوک هستند. با توجه به مشاهدات کم از این زیرگونه، در لیست پرندگان کمیاب ایران قرار دارد.

 

Global range

Northern Turkey, the Caucasus [and Transcaucasia]

 

Status in Iran

According to Zarudny, the range of this form includes the south Caspian region in northern Iran (Vaurie 1965). There have been no other valid reports of D. medius in the forests of the south Caspian region, but it is known to occur in the forests of northern Azarbaijan (Kaboli et al. 2016). The birds in this area are likely to be caucasicus.

 

Museum specimens

Not available.

 

References

Hüe & Etchécopar 1970- p 459,

Kaboli et al. 2016,

Schüz 1959- p 88,

Vaurie 1965- p 713,

Zarudny 1911- p 210

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ دی ۹۸ ، ۱۴:۲۵
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی

وضعیت دارکوب خالدار کوچک زاگرسی در ایران

Status of Zagros Lesser Spotted Woodpecker in Iran

Dendrocopos minor morgani Zarudny & Loudon, 1904

Syn: Xylocopus minor morgani

Type locality: valley of Schalil River [Shahil-e Bala], Bakhtiari, Zagros

 

 

نامگذاری

نام این زیرگونه مطابق نام انگلیسی و گستره پراکنش آن در پهنه جنگلهای زاگرس برگزیده شد.

 

ویژگیها

--

 

پراکنش جهانی

پراکنش جهانی این زیرگونه محدود به جنوب غرب ایران است.

 

وضعیت و جمعیت در ایران

این فرم در غرب و جنوب غرب زاگرس حضور دارد (Vaurie 1965). این زیرگونه نیز کمیاب و دانستن پراکنش این زیرگونه مهم است.

 

Global range

Southwestern Iran

 

Status in Iran

: The form occurring in western and southwestern Iran in the Zagros Mountains (Vaurie 1965).

 

Museum specimens

There are several specimens in AMNH, BMNH, FMNH and UMMZ.

 

References

Hüe & Etchécopar 1970- p 462,

Paludan 1938- p 624,

Roselaar 1995,

Vaurie 1959c- p 12,

Vaurie 1965- p 726,

Zarudny [Sarudny] & Loudon 1904c- p 227,

Zarudny 1911- p 210

-----

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ دی ۹۸ ، ۱۴:۱۷
ابوالقاسم خالقی زاده رستمی